احساس میکنم بزرگترین اشتباه زندگیمو کردم اینکه خیلی راجب همه ی مسائل با مامانم درد و دل کردم من خواهر ندارم دوستم ندارم ینی یکی هست یه شهر دیگس دختر خاله عمه عمو و اینام ندارم همیشه واسه اینکه خودمو خالی کنم با مامانم درد و دل میکنم راجب شوهرم پیش مامانم غرمیزنم از بعضی کارای شوهرم الان احساس میکنم مامانم نسبت ب شوهرم ی گارد گنده گرفته اصلا خوبیاش ب چشمش نمیاد هرکاری ک میکنه خدایی واسه کامانم اینا تا الان خیلی زحمت کشیده ولی انگار مامانم ازش خوشش نمیاد ن اینکه ب من چیزی بگه ها ولی از رفتارش معلومه بهش اصلا بی احترامی نمیکنه ها ولی نمیدونم چجوری توضیح بدم ی جوری شده مخصوصا از وقتی عروس دار شده این خیلی ب چشم من امده الان شروع کنم دیگ بهش هیچی نگم از شوهرم الکیم شده همش تعریف کنم خوب میشه؟؟؟؟؟

عزیزم یه معلم داشتیم میگفت واسه آرامش زندگیتون همیشه مشکلات رو تو چارچوب خونتون نگه دارین چون شما یادتون میره ولی بقیه تمام حرفاتونو یادشون میمونه،‌من آرامش زندگیمو به حرفش مدیونم، عزیزم دیگه‌چیزی نگو وقتی ناراحتی یا به همسرت بگو و اگه آدمی نیست که بشه بهش انتقاد کرد تو کاغذ بنویس تا آروم شی، از این بعد کارای خوبشو بگو البته در حد تعادل، حتی به مامانت بگو غیر مستقیم که وقتی شوهر بقیه رو میبینی خدا روشکر میکنی به خاطر همسرت، میبینی چقدر الکی یه ایرادو بزرگ میکردی

عزیزم آدم نباید در مورد شوهرش پیش کسی درد و دل کنه چه دوست چه آشنا
شما هم بهتره دیگه در مورد شوهرتون با مامانتون درد و دل نکنید و بیشتر کارهای خوبشو بگید

بله شروع کن ماهی رو هر وقت از اب بگیری تازس

سلام عزیزم
من هیچ وقت نتونستم با کسی درد و دل کنم خیلی دوس داشتما نشده ولی وقتایی ک تنهام همه اون حرفارو بلند بلندمیگم اگه بچه داری اینکارو نکن بجاش بنویس خیلی بهتره
الان بازم دیر نیست ازالان فقط تعریفشو کن حتی باهیچکس حرف نزن

انشالله
بگو منم چه الکی غر میزدم

کارتون درست نبوده اصلا نباید بدی شوهرتو به هیچ کس نگی واقعا بدبین میشن
الانم دیگه نگو اصلا