به شوهرم میگم بچه داری سخته دست تنها. میگه کی گفته خیلیم راحته. میگم بچه مون کولیک داره رفلاکس داره کلا خواب نداره. مشکلات زیاد داشت. خب منم آدمم غذا درست کنم خونه رو دسته گل کنم کار انجام بدم تو خونه پول دربیارم خرج زندگیمون بگذره. همه اینا با بچه به بغل. اونجوری هم دو ماه بعد زایمان با عفونت و مریضی گذروندم. شیرم خشک شد افسرده شدم. میگه نه سخت نیست. میگم پس چرا خانواده ها میان کمک بچه هاشون من کسی رو نداشتم. میگه فرقی نمی کنه اونا الکی میارن دست تنها مگه چشه. اصلا درکم نمی کنه کمکم هم نمی کنه.

خیلی سخته که آدمو درک نمی کنن عزیزم تا حدودی همه مامانا این شرایط و دارن هیچکس نمیتونه درک کنه چقدر سختی می کشیم

یه روز بزار بچتو پیشش بگو حالا که راحته نکهش دار من میخوام برم بیرون کار دارم
خودش میفهمه چی گفته

چرا خونه تمیز می‌کنی وقتی یروز غذا نپزی تمیز نکنی می‌فهمه نمی‌رسی واقعا سخته مادر نابود میشه نکن غذای خودش آماده نکن خودتو بزن به مریضی بکو پا درد دارم نمی‌رسم

بگو کار نداره که بیا یه روز نگهش دار ببینم سخت هست یا نه.گلم ببین خواهرانه بهت میگم توی زندگی اول و اول و اول اولویتت خودت باشه بعدم بچه ات اخرش شوهر. واجب نیست همیشه خونه دسته گل باشه بذار یوقتایی نامرتب باشه تا بفهمه زندگی همیشه تمیز نیست(این حرف مشاوره هم هستا) یوقتایی غذا نپز بخدا منم نمیپزم زنگش میزنم غذا نداریم گندم نذاشت بخر بیار اونم میگیره.واااای از کولیک و رفلاکس که پوست منو شوهرم و گندم رو کند تا بهتر شد.سعی کن شیشه شیرش رو عوض کنی روی سطح شیب دار بخوابونش بعدهربار شیر دهی هم اروغش رو بگیر ۲۰دقیقه هم عمدوی توی بغل نگهش دار.ببخشید اینو میگم اما وظیفه تو نیست کار کنی کمک خرج شوهری باشی ک چشم نداره نمیبینه این از لطفته .یوقتایی ما زنها یجوری بخودمون ظلم میکنیم که شمر به امام حسین نکرده.خودمون رو اضافه میدیم فکر‌میکنن چخبره.یادش بده کمکت کنه تو بچه داری مگه فقط بچه توعه؟ شوهر من از اول بخدا کمک میکرد و الانم میکنه چون واقعا ادم یجایی کم میاره

میاد خونه ازش کار بکش بگو وقت نکردم کارامو بکنم بچتو نگه دار نیم ساعتم نمیتونه نگه داره. اومد بهت بده بگو ن کارم تموم نشده بچه ک راحته نگه داشتنش نگه دار دیگه

عزیزم روزایی که خونه است کمک بگیر و ازش و بچه رو بسپار بهش اینقدر خودت کارا رو انجام دادی و اون هیچی ندیده فکر میکنه همه چی ارومه