سلام خانوما خوبین؟🌹❤️
بچه ها من یه مامان اولی ام که از وقتی بچه م دنیا اومده خونه مامانم هستم و هنوز نرفتم خونه خودم، ایشالله یه چند روز دیگه میخوام برم، میدونم خیلی تو خونه م دست تنها بهم سخت میگذره ولی دیگه چاره ای ندارم و باید برم چون هم شوهرم اونور تنهاست و هم چون مامانم یکم ناخوشه خودم حس میکنم مزاحم شدم و دیگه باید برم با اینکه نه زیاد از بچه داری سر در میارم و نه تجربه ای دارم ولی خب چاره چیه...
حالا سوالم از شما دوستای با تجربه اینه که زندگی با یه نوزاد کوچولو که فقط هم از شیر خشک تغذیه میکنه چطوریه؟ من تو این حدودا 20 روزی که بچه م دنیا اومده کلا کارم شیر درست کردن و پوشک عوض کردنه، هر یکی دو ساعت گرسنشه شیر میخواد، نیم ساعت هم هر بار طول میکشه تا شیر بخوره، حتی شب هم درست خواب ندارم، یک ساعت که چشامو میبندم که بخوابم با صدای گریه ش یهو بلند میشم، صبحا با سردرد از رخت خوابم بلند میشم تازه با وجودی که خونه خودم هم نیستم فعلا و مسئولیت زیادی ندارم تازه کمکم هم هستن کم و بیش
چطور برنامه ریزی کنم که به جز بچه به زندگی هم برسم؟چه موقع غذا درست کنم که دیر نشه تا شوهرم ظهر از سر کار میاد؟ چطوری برنامه ریزی کنم بتونم به خودم برسم بازاری ارایشگاهی جایی برم؟ مهمونی رفتن هم پیشکش نخواستم.... حس میکنم از این به بعد قراره زندگی خیلی سخت بشه

اونقدرم سخت نیست ب خودت استرس میدی الکی منم مامانم اومد پیشم ۲۰روز موند تا بخیه هام خوب شد چون من بخیه هام باز شده بود زیاد موند بعدش من خودم کارامو میکنم ناهار شام کارای خونه حتی بچه رو خودم تنها حموم کردم مامان اولیم هستم زیاد مشکلی ندارم یکم شاید اوایل چون ناشی بودم ب مشکل میخوردم ولی الان دیگه نه خداروشکر

من هم مامان اولی بودم و از روز اول بدون کمک نگران نباش اتفاقا تنهایی زودتر همه چی اکی میشه غذا من میزاشتم شوهرم میومد بچه رو نگه می‌داشت ظرف میشستم و غذا واس دو وعده درست میکردم که هم شام میزاشتم هم ناهار فردا

منم که یه مامان اولیم 22سالمه بااعصاب کم ولی مامانم فقط اومد یه هفته خونه خودم پیشم بعدش دیگ خودم تنها شدم شوهرم هم از هفت صب میره سرکار تا 2بعدظهر دوباره 3میره تا نه یاده شب ومن شیر خودمو میدم بچم وموقعی که بیداره نیم ساعت یبار شیر میخوره واصلا رو زمین نمیمونه ولی بااین وجود میخابم و ناهار و شامم مرتب درست میکنم و ظرفامو میشورم خونه روهم جارو میکنم و حموم هم موقعی که شوهرم میاد خونه اون پیش بچس تا من برم حموم و بیام اونسری هم رفتم خرید لباس و لوازم ارایشی بهش شیردادم خورد گذاشتمش پیش مامانم تا رفتم و اومدم اصلانم گریه نکرد

منم مامان اولیم ۲۴سالمه خودم از روز ده اومدم خونه خودم همه کارامم خودم میکنم کارای بچه هم همه با خودمه شوهرم فقط چند بار در روز کمکم بشورتش شیر خودمم میخوره یعنی اگه بخاد دوساعت شیر بخوره اون دوساعت باید من پیشش باشم ولی خداروشکر همه کارامم میکنم خوابمم میرم شبا هر دوساعتی که می‌خوابه منم میخوابم از ۱۲ شب تا صبح حدود ۶ ساعت میخوابم شوهرم ساعت ۲ میاد از ۱۱ دیگه هر وقت بچه بخوابه ناهارمو میزارم‌ کارای خونه رو میکنم بعدازظهر هرموقع بخوابه کمه کم دو ساعتو میخوابه دیگه یه دوش میگیرم ظرفارو میشورم از ساعت ۷ تا ۱۰هر موقع بخوابه شام درست میکنم‌دیگه شوهرم میاره میخوریم خودشم می‌بره میشوره میوه و چایی خودش بغدازظهرها میاره

منکه غذا و خونه تعطیل

اینقد نیاز نیست سختش کنی تایمی که خوابه شما هم استراحت کن شبا عصرا هر وقت که شوهرت هست با کمک هم غذا درست کنید برا وعده های بعدیتون ارایشگاهی مهمونی هم خواستی بری میزاری پیش مامانت تا برگردی