به زایمان که فکر میکنم اشکم در میاد
حس میکنم هیچکس درکم نمیکنه
همه فقط میان بچه رو ببینن
هیچکس به فکر من نیست
انگار که همه خوشحالن و عروسیشونه و تو پر درد و حال بد....
😞
واقعا اینجوریه؟

خدا خودش هوای مادرها رو داره... در سخت ترین لحظه ها هم لذتی هست که فقط با پذیرش اون لحظه های سخت و رفتن به استقبالش به دست میاد.

بیخیال بقیه ، فقط به این فکر کن قراره یه فرشته کوچولو رو بغل بگیری و باهاش از این به بعد دنیاتو بسازی😍

اتفاقا من ذوق دارم ری اکشن باباشو ببینم وقتی نی نی رو میبینه😃
وقتی بغلش میکنه...
به بقیه اهمیت نمیدم چون اونام خوب درسته برا دیدن بچه میان😮‍💨😂
به شوهرمم گفتم الویت خودمم برات بخوایی ادا بازی در بیاری دارم‌ برات😑😂

نه اصلا اینطور نیست مطمئن باش خودت برای همسرت در اولویتی ،
من بارداری اولم بیهوشی کامل بودم مامانم می گفت تا زمانی که شوهرم من به هوش بیام همش بیقراری می کرد و انگار بچه براش اولویت دوم بود🥹

این افکار طبیعیه و تا حدی هم واقعیت داره ولی نه اونقدر...
میشه مدیریتش کرد ...ناخودآگاه خودت هم بچتو ک میبینی ی حس شیرین تو وجودت بیدار میشه ک با اینکه اذیتی ولی میخوای براش بهترین مادر باشی
حاضری بی‌خوابی بکشی ..درد و تحمل کنی ولی بچه حالش خوب باشه

نه عاقا اینطور هم نیست
البته درسته که تقریبا همه واسه بچه ذوق دارن کسی به مادر کار نداره 😂 ولی خود شما هم کلی خوشحالی اون روز هرچند درد کشیده باشی.
اگر حس میکنید خیلی این ناراحتتون می‌کنه از قبل به همسر یا پدر و مادرتون بگید من حساسم رو این موضوع، لطفا بچه که به دنیا اومد هوای منو هم داشته باشید طوری نشه حس کنم هیچکس منو آدم حساب نمیکنه. انتظاراتتون رو بهشون بگید، شاید خودشون ندونن.

منم ميترسم از زايمان البته از خود زايمان