مامانا اینقده دلم گرفتته
یه هفته اس میرم سرکار فقط درحال بدو بدو ام
بچمو ببرم خونه مامانم بعد برم سرکار بعد برم بردارمش و… شوهرمم شیفتاش مخاف منه
یه هفته اس انگار باهم قهریم
منم کارم سخته خیلی بداخلاقی میکنم
دلمم به حال بچم میسوزه
خونه زندگیو که کامل بیهیال شدم
شما چجوری به کاراتون میرسین

ماهم توش موندیم والا

اگر مستاجر هستین حتما تو همسایگی مامانت یا مادرشوهرت هر کسی که بچت رو نگه میداره خونه بگیر

خیلی سخته مگر با مادرتون همسایه باشید تو یه ساختمون یا تو یه کوچه

نرو کاز

من که تا دو سالگی رزا نمیرم سرکار. ولی خب نمیشه به همه گفت نرو سرکار! شرایط اقتصادی سخته. ولی خب همسرم خودش میگه من اندازه پنج نفر کار میکنم تو تمرکزت رو بذار رو بچه. هر چند قبلش هم اصلا کاری به درامد من نداشت. یچی رو خوب میدونم، ما خانم ها همیشه راهش رو پیدا میکنیم. احتمالا چون اولشه یکم سخته. کم کم دستت میاد.

منم خیلی دلم میخواد برگردم سر کارم. اما فعلا نمیتونم کسی نیست بچمو بزارم پيشش 😔

هی عین من حال سگ

نزدیک خونه مامانت خونه کرایه کنین که کمتر برات سخت باشه . دوستم پرستار گرفته البته درآمدشون خیلی خوبه .

عزیزم منم‌همین‌شرایطو دارم الان‌تقریبا سه ماهه میرم سر کار کم کم باهاش کنار میام ولی اوایلش واقعا سخت بود

من که از وقتی میرم سرکار روحیم عوض شده واقعا البته خسته میشما

شوهرت میره سرکار تو نرو بچت واجب تره تربیت و بزرگ کردنش تا اینکه این ور و انور باشه

ناراحت نباش مامانی به زودی همچی ب روال قبلی برمیگرده فقط یکم زمان میخاد تا با این زندگی جدیدت کنار بیای

من خیلی کارمو کم کردم چوم اگر دائمی باشه سگ میشم