واي خانوما ديگه رد دادم.دخترم انقدر لجباز شده و همش دنبال گريه اس دنبال بهانه اس،به خدا ٤٠دقيقه گريه ميكنه ساكت نميشه.بي محلي كرديم بغلش كرديم حواسشو پرت كرديم بي فايده اس.كسي تحربه داشته مشاوره ببريم خوب ميشه يعني؟هيچ جا جرأت نداريم بريم به خدا اخرش از دماغمون درمياد

برای سنشه...پسره من بدتره

خودت حالت چطوره؟حال کودک تا حد زیادی به حال والدین بستگی داره

احتمالا حوصله اش سر میره این مواقع من میبرمش بیرون یک دور میزنیم میره تو مغازه ها با آدم ها معاشرت میکنه می‌آییم خونه خوب میشه بعضی بچه ها نیاز به تعامل با محیط بیرون دارند

دختره منم همین جوره.من ک روانی شدم.من هرچیزی صبوری میکنم الی موقع غذا میره دراز میکشه میگ خوابم میاد جیغ میکشه اشک میریزه.منم همه راه ها رو رفتم نتیجه نگرفتم.مثلا میگم دیگ برات لباس نمیگیرم میگ نگیر لباس زیاد دارم😃.بهش میگم زنگ بزنم ممدقلی میگ آره بزن تا باهاش صحبت کن.درتعجبم از بچهایه الانی ک چجور باهاشون صحبت کنیم ۲ساله دیگ

فقط بهش محبت کن وقتی جیغ زد بغل کن بوس کن کلا توجه درمانشه توجه کامل باهاش هم بازی شو و خیلی جیزا پسر من کاملا اروم شدا

اخ بقران پسر منم.....امروز کاری کرد ک الان نفسم ازشدت حرص زدن درنمیاد سرهرررررچی بهونه میگیره عرمیزنه شما چ برخوردی داری من سکوت میکنم گریه میکنه چراحرف نمیزنی وای روانی شدم

دختر منم اینطوری شده بحران ۳سالگیه

واي منم در حد سكته ميرم از حرص به خدا.بعضي وقتا سكوتزبعضي وقتا محبت بعضي وقتا داد ميزنم خستم

بله بله دختره من سرویس کرده منو خانه بازی میبرمش شهربازی هر هفته می‌ره مهمونی می‌ره بازی ک من میکنم باباش همینطور اسباب بازی تا دلت بخواد ولی اینقدر اذیت میکنه ک خدا می‌دونه بهونه بهونه گریه