مامان های عزیز! تصمیم گرفتم تجربیات پر فراز و نشیب خودم رو راجع به آزمایش غربالگری دوم و سلفری و آمینوسنتز بگم. من سونوی ۱۲ هفته رفتم و تو سونو همه چیز عالی بود. از آب دور جنین تا مایع پشت گردن که ۱/۵ بود.
ولی آزمایش غربالگریم پر ریسک اومد ، ریسک سندروم دان من یک نفر از بیست نفر شد که خب ریسک بالایی بود و مامای بیمارستان صارم وقتی دید گفت :
اماده ی ختم بارداری باش ! من و همسرم تا نوبت دکترم بشه ، گریه کردیم. ما این بچه رو به صورت طبیعی و بعد از مدتها اقدام ، غیر منتظره به دست آوردیم و برامون حکم معجزه داشت. دکتر ژنتیک بیمارستان صارم گفت:« آمینو سنتز کنم چون یک عدد از جفتم هم که بهش پ. پ میگن زیر حد طبیعی بود. »
ولی من تصمیم گرفتم سلفری بدم چون هم باردار نمیشدم و هم نمیخواستم آزمایش برای بچه ریسکی داشته باشه‌. برای همین آمینو رو رد کردم. وقتی تو آزمایشگاه نیلو آزمایش دادم خیلی استرس داشتم اما همش میگفتم منفی میشه…. ( با توجه به اینکه نه ازدواج فامیلی داشتیم و نه در خانواده مشکلات این شکلی) بعد از شونزده روز طولانی که تاب و تحمل من تمام شده بود گفتند بالاخره جواب اومد و متاسفانه فاکتور تریزومی ۱۳ من پر ریسک شد. جالب اینجا بود که تو آزمایش غربالگری اول ، تریزومی ۱۳ ریسک یک به هزار و پونصد داشت ولی بقیه که یک به بیست نفر بودند منفی شد.
خب تصور کنید که ما چقدر ناراحت شدیم و گریه کردیم و باور نمی کردیم و از طرفی می دونستیم هنوز آمینو سنتز هست و میشه بهش امیدوار بود.
من از قبل از بارداری از آمینو سنتز می ترسیدم که متاسفانه قسمتم شد.
ادامه اش رو تو تاپیک بعدی می نویسم.