از وقتی مادر شدم دارم برای بچه های دیگه هم عذاب میکشم دست خودم نیست حتی اگر ی بچه رو ببینم افتاده زمین گریم میگیره یا ی بچه مشکل داشته باشه گریم میگیره تازه خواب بودم بچم تا صبح بیدار بود یهو ی صدای محکمی از پایین پله هامون اومد دختر همسایمون شروع کرد ب گریه و جیغ زدن منم دست پارچه شدم بدون لباس و روسری دویدم در رو باز کنم یهو صدای مامانش اومد صداش زد گفت چت شده گفت افتادم یعنی همون لحظه اول ک صدای جیغش رو شنیدم دست پام سست شدم اشک تو چشام جمع شد انگار بچه خودم بود 😔اصلا خیلی بده همش عذاب اینو اونو میکشم دست خودم نیست بچه ک میبینم چیزی شده دلم از ریشه میخواد کنده بشه💔

اولش همه اینطورن
زمان که بگذره بهتر میشی

منم همینجوریم 😣

اگه این حس و نداشتی که اسمت مادر نبود!🥲😘

منم همینطورم گلم🥲

واقعا مادربودن چه حسیه...
منم همینطورم
دلیلش اینه که ناخوداگاه ذهن میترسه که این اتفاق مشابه خدایی نکرده برای بچه خودت بیفته

دقیقا منم بعد دنیا اومدن نورا همین شدم😢

مثل همیم
عزیزم مادر بودنه دیگه 🫠🫠