همیشه از این میترسیدم چون سنم کمه و از خانواده پدریم دور شدم و کسی نیس کمکم کنه نتونم از پس بچه داری بر بیام همیشه موقع بارداری استرس داشتم مامانم پنج روز پیشم موند و رفت خونه خودش خیلی سخته و لی تا حالا خیلی خوب از پسش بر اومدم و زود سرپا شدم و کار های خودم و دخترمو از روز اول خودم انجام دادم چه شب های با درد بخیه های خودم تا صبح بالاسر دخترم بودم حتی وقتی دل درد داشت گریه میکردم منم باهاش گریه ام میگرفت امید وارم بتونم همیشه مادر خوبی برای دخترم باشم و مایه سر افکندگی دخترم نشم

بهت افتخار میکنم دوستم 🫂مطمئن باش همین طور ک من بهت افتخار کردم دختر قشنگت هم بهت افتخار میکنه🥹

پس هممون مثل همیم واقعا مادرا خیلی ی تنه درد و زحمت میکشن

من هم بچه اولم تنها بودم هم دومی
تنها ک میگم یعنی هیچکس حتی شوهرم
خودم بودم و خودم
فک کن دارم شیر میدم ب این دخترم ۳سالشه دستشویی داره آب میخواد گشنس و....تنهای تنها خیلی سخته الانم تب شیر گرفتم دو روزه از بدن درد و لرز دارم میمیرم بازم کسی نمیاد کمک 😢

من روز اولم از بیمارستان مرخص شدم با بخیه پاشدم واسه خودم کاچی درست کردم و ظرفامو شستم....بقیه خواب بودن خسته بودن یه شب و یه روز بخاطر من بیدار بودن😑

منم همینطور مادرشوهرم اخرای ماه هفتم اومد تا ۱۰ زایمانم بود بعد رفت
بچم تااون موقع اروم بود
ولی یهو کولیکش شروع شد منو شوهرم تنها تاالان نگهش داشتیم...مامانم اینا یه شهر دیگن نتونستن بیان چون هم بچه مدرسه ای داشتیم هم شرایطش نبود...
همین امروز داشتم با بچه گریه میکردم
ولی خداروشکر میگذره این روزام نگران نباش عزیزم ما قوی تر از این حرفایم
اگه تو یه شرایطی قرار گرفتیم حتما میتونیم از پسش بربیایم♥️

الهی عزیزممم... واقعا اوایل بدون کمکی خیلی خیلی سخته. با اینکه اولین تجربه مادریت عالی هستی تو نشون دادی بهترین مامان دنیایی عزیزم