امروز توی پاساژ یه پسر کوچولوی حدودا ۵ ساله داشت گریه میکرد و میگفت من این بسته خرید رو نمیارم‌.
مادرش خیلی منطقی و بدون توجه به گریه و خونسردانه داشت براش توضیح میداد که خودت اصرار به خرید این اسباب بازی داشتی و الان مال تو هست و باید مراقب خریدت باشی من و برادر بزرگترت مسئولیت نگهداری و حملش رو نداریم.
یاد بگیر هر چیزی که میخری یا مال تو هست باید خودت ازش مراقبت کنی.
نمیدونم پسر بچه چقدر از کلمات رو فهمید ولی صبر و علم مادر در توضیح موضوع ستودنی بود.بالاخره بچه تسلیم شد و بسته خرید رو برد.
چقد وقت میذارین برای توضیح و مکالمه با بچه هاتون؟
یا سرسری باج میدین که ساکت بشن و گریه نکنن؟

پسربزرگم
خودش جورابشومیشوره
لباساشومیندازه ماشین
تختشومرتب وجمع میکنه
لباسای تمیزشوسرجاش میذاره
حتی اگرخونه نباشم یاکارداشته باشم کمکم میکنه کارایی مثل جاروکردن یامرتب کردن خونه یاچایی دم کردن
۱۱سالشه وبشدت مسیولیت پذیره

چهار ساعتم توضیح بدم بازم حرف حرف خودشه🤣

من حرف میزنم. ولی امان از باباها. فقط میگه صداشو در نیار.گند میزنن همه چی. بعدم‌میگن ما که خونه نبودیم

دقیقا منم اینجوریم،هرچقد لازم باشه توضیح میدم..چه خونه چه بیرون سعی میکنم اول با حرف قانعش کنم،دیدم نشد با کم محلی حل میشه...یه جاهایی استثناهم داره،اگه خیلی خسته باشه بیخیال میشم

من خودمم بیرون همینجوریم ولی خونه هیچکدوم از کاراشو انجام نمیده هرچقدم بگم . بیرونم باباش فقط برا اینک ساکت باشه هرکاری بگه میکنه ولی بامن بره نه

من همینم،شاهانم دیگه منو میشناسه،
ولی باباششششششش😵‍💫😵‍💫😵‍💫

منم برا بهار همین قانون رو دارم مگر اینکه خودم ببینم واقعا خستس