مامانای شاغل که کارتون زیاده و توی محیط کار تحت فشار جسمی و حالا روانی هستید بخاطر حجم کار و محیط کار. چی براتون باعث انگیزه میشه که ادامه بدید چه هدف هابی رو دنبال می کنید از سر کار رفتن که باعث میشه محیط کار رو تحمل کنید؟؟

منکه فعلا شغلم گند زده به اعصاب و روانم حقوقش هم خیلی کمه واقعا انگیزه ای ندارم همینجوری میرم انشالله سال دیگه پستم عوض بشه

من شغلم (فارغ از محیط) رو دوست دارم،
برام رفاه میاره
تو اجتماع هستم و نیاز روانیم جهت تشویق اجتماعیم برطرف میشه
مرتب در حال آپدیت شدن اطلاعاتم هستم

من خودم حجم کارم یهو زیاد شد با وجود اینکه صفر تا صد آنلاین بود
شرایط سخت حاملگی هم بود
گفتم اصلا بی‌خیال کار و جمع میکنم به جهنم که پنجاه شصت تومن سرمایه ام سوخت میشه و این حرفا
الان نزدیک یک ماهه که واسه هر چیزی باید به شوهرم بگم جدا از اینکه سختمه همش به این فکر میکنم که نکنه پول نداشته باشه نکنه نمی‌دونم توی فشار باشه

منی که در ماه کل حقوقم رو خرج خودم میکردم تازه به شوهرم گاهی اوقات قرض میدادم الان حتی برای خرید ی جوراب باید حساب کتاب کنم

استقلال مالی تو اصلا از دست نده یک مدت از کارت فاصله بگیر بعد پرانرژی برگرد

ههههیییییی چی بگم

با یه حقوق نمیتونیم از پس مخارج بربیایم

استقلال مالی
اعتماد به نفس
رفاه خودم
آینده بچه هام
البته من تحت فشار نبودم اگه تحت فشار باشم ممکنه کارمو عوض کنم.

حالم با کار کردن خوبه
یه گوشه از اقتصاد خانواده رو دست گرفتم و زندگی خودمون و بچه م رو تامین میکنم.
بالاخره یه روزی حجم و فشار کم میشه.
اعتماد بنفسم بالا میره
به امید روزی ک پیشرفت کنم تو کارم یا شرایط فراهم بشه ک برم دنبال کار مورد علاقه م

والا من بعد شش ماه دیگه نمیتونم کار کنم هیچ امیدی نیست همه‌رو شوهر میده قسط