نمیدونم چرا حس ناکافی بودن دارم😞هنوز نتونستم با وجود بچم کنار بیام
حتی تو بارداریمم باورم نمیشد که بچه تو شکممه😞
میترسم نتونم مامان خوبی براش باشم
وقتی گریه میکنه حوصله ندارم😞
دلم میخاد بقیه بگیرنش و من فقط واسه خودم باشم ولی نمیشه😞

بچه زیاد دوست دارم اتفاقا

منم سربچه اولم اینطوری بودم ولی سربچه سومم درست شدم

منم همینطورم مخصوصا میگی دوس داری بقیه بگیرنش،من خیلی حساسم سر بچه ولی واقعا حوصلم نمیکشع خودم نگهش دارم کلافه میشم

منم بدترم، همه همینیم، من کلا یه ساعتی در روز هیچ کاری نمیکنم و فقط میشینم زار زار گریه میکنمد، با اینکه میدونم برای بچه بده، این دوران هم میگذره فقط زمان باید بگذره

منم همینطور بودم حتی وقتی به دنیا اومد اصلا نه گریه کردم نه هیچی فقط تعجب کردم یکم .همون شب بخش نوزادان بود اصلا برام مهم نبود نگرانش هم نبودم .اولش چون بچه باهات ارتباط خاصی برقرار نکرده و فقط نیاز هاش باید برآورده بشه اینطوریه ولی کم کم شروع به ارتباط می کنه صدا در میاره با صدای بلند ذوق می کنه برات اونجا به بعد خیلی شیرین میشه . همین الان بچه ام بغلم بود داشتم با بقیه حرف می زدم نگاهم افتاد دیدم داره به صورتم نگاه می کنه هی می خنده انقدر ذوق کردم😄

دقیییقا مثل منی

من هنوزم همینجورم
ی وقتا ک خیلی اذیت میکنه دعواش میکنم
عصابموخوردمیکنه واقن

نه عزیزم این چه حرفیه
شما بیشترین زحمت رو برای نی نی کشیدی ۹ ماه بارداری تجربه کردی که ممکنه کار هرکسی نباشه
این سختی های چند روز میگذره
مطمئنم همه مون بهترین مامانای دنیاییم برای بچه هامون❤️❤️😍

خداروشکرکن عزیزم ازچهل روزبه بعد خودشو شیرین میکنه میخنده دست وپا میزنه باخودش به زبون خودش حرف میزنه بعد کیف میکنی یکم زمان میبره

عزیزم کم کم عادت میکنی منم اوایل اینجوری بودم ولی الان یه دقیقه ازم دور باشه میمیرم

عزیزم این روزا تموم میشخ روزای شیرین هم داره حتما چون بچه اولته اینجوزی