دوستان
بنظرم من واقعا از نظر روحی داغون شدم
خیلی وقته جایی نرفتیم تفریح
فردا قراره با خونواده همسرم بریم بیرون برای ناهار و پیک نیک و اینها
ولی من فقططط استرس اینو دارم بچه م چیزیش نشه اتفاق بدی نیفته چ میدونم از این فکرای بیخود
نشخوار فکری تو همهههه چیز داره منو بیچاره میکنه
کوچیکترین چیزا برام زهرمار میشه
اصلا نمیدونم چیکار کنم
واقعا نمیدونم مثلا چرا باید برای ی بیرون رفتن ساده اینقدر استرس داشته باشم😭😭😭

وا استرس چرا هم واسه خودت هم بوه سخت نگیر بچها تا نیوفتن بزرگ نمیشن حوست جمع باشه ولی ب خودتون زهر نکن

منم اینجوری بودم ی مدت
ولی الان دیگ اوکی شدم
چون اگر سخت بگیرم هم ب خودم هم ب بچم سخت میگیره
بچه حق استفاده از فضای باز رو در روز ۱ ساعت داره برای رشدش عالیه
و اینک اگ ب فکر مریضی هستی بچه بخواد مریض بشه تو خونه ام باشه مریض میشه
اصلا باید مریض بشه ک بدنش مقاوم بشه
تا بزرگ بشن صد بار مریض میشن
سخت نگیر بابا برو خوش بگذرون

منم اینجوری هستم . وقتی قرار فردا جایی برم . شب هزار فکر و خیال میاد سرم . سخته واقعا دست خودمون نیست دوستان .

چرا استرس؟خودت هستی دیگه مواظبشی
شما وسواس فکری داری اینجوری پیش بری وسواس عملی هم میاد سراغت و واویلا میشه
برو لذت ببر من پسرم راه نمیره هنوز حبسم توخونم دلو دماغ جایی ندارم وگرنه با کله میرفتم

عزیزم برو بزار بچت اجتماعی بار بیاد با استرسات جلوی رشد اونم نگیر بالاخره همه ی بچه ها تا بزرگ بشن کلی اتفاق تجربه می‌کنن و از همه مهم تر به خدا توکل کن و بهش بسپار دیگه خیالت تخت باشه خدا حواسش هست

قشنگ‌ ریلکس باش.من که جایی میرم پسرمو نگه میدارن خیلی عالیه.ولی یدونه غریبه باشه پسرم خیلی اذیت میکنه کلا میچسبه بهم