من‌ چقد نگران رفتارهای این بچه م
اصلا دوست نداره به غریبه باهاش حرف بزنه یا حتی اشناها میان سلام کنن جیغ و داد فریاد که حرف نزنن باهاش و‌ولمون کنن
با بچه ها بازی میکنه دوستشون داره ولی بزرگترا اصلا جز‌ باباش
عموش هم هی بگی‌نگی
ولی مثلا بعد مدتی میرم پیش خانواده م اصلاااا دوست نداره باهاش ارتباط بگیره یا حرفی سخنی
تازه میگه با منم حرف نزنین از بغل کردن و‌بوسیدن هم بیزاره😕

پسر منم همینه، یک ساله گذاشتمش مهد به غیر از مربی خودش با هیچکس دیگه نمیره.
جمع‌های فامیلی نیم ساعت اول بهم چسبیده بعد کم‌کم بهتر میشه، بوس و بغل هم دوست نداره‌.
بنظر من ایرادی نیست فقط اخلاقشه از طرفی خیلی بهتر که با غریبه‌ها جور نمیشه

دختر بزرگ من تا ۴سالگی اصلا نباید جایی میرفتم یعنی یه چی میگم باور نمیکنی .میرفتم بازار تا از ماشین پیاده میشدم آدما رو میدید جیغ یا کسی میومد خونمو جیغ وگریه ومیرفت تو اتاق پشت پرده .خونه کسی میرفتم جیغ وگریه که بهش میگفتن آدم ندیده است فقط دوس داشت بره پارک و با بچه ها بازی کن از بزرگا بغیر من وباباش و مامانم و خاله ودایی از همه فراری بود .یه روز ۳ سال و۱۰ ماهش بود یه مهمان غریبه بهم گرفت رفت پشت پرده توواتاقش آنقدر گریه کرد که خیلی عذر میخام تو شلوارش بیبیش کرد .فقط بردم شستم ولباسش عوض کردم کاریش نداشتم به مهمونامون گفتن ولش کنین اصلا کاری بهش نداشته باشین وحتی صداش کنین بعد دوروز که خونمون بودن کم کم آمد پیششون جور شد باهاشون .وفهمیدم چون وقتی بچه دار شدم خودم تو خونه تنهابودم ومهمانی نداشتم تا یکسال بچم می‌ترسید از آدما اینا که امدن خونمون ۴.۵ روز موندن خداروشکر بچم خوب خوب شد

حرف دل منو زدی پسر منم همینه با همه

پسرمنم فقط باعمه مامان بزرگش اوکی بقیه صداش میزنن سرشون دادمیزنه

پسرمنم همینه

پسر منم همینطور شده ،عید هر خونه ایی رفتیم جیغ و گریه که میخوام برم، و بیخودی میگفت خستم بریم یه شب دیگه بیایم ،حتی مهمونم که اومد به غیر از یه عمو و یه خاله هاش بقیه رو گفت چرا اومدن من خوابم میاد
ولی اگه با همون افراد بریم پارک چیزی نمیگه
من فک میکنم دوره ایی باشه ،خوب میشن ،اذیتش نکن

پسر منم بوس و بغل که هیچ مهمون هم بیاد داستان دارم باهاش ،دیروز زن عموی همسر خونمون بود میگفت مهمون چرا اومده من خوابم میاد ،بهونه خوابش بود نمیخوابید