سلام خانما
شما مشاوره تلفنی تاحالا گرفتین؟راضی بودین؟اثری داشته روتون؟
من هرروز از درونم دارم داغون تر میشم افسرده ترمیشم..فقط وقتایی که پسرم بیداره میتونم خودمو خوب نشون بدم
خیلی تنهام هیچ هم صحبتی ندارم..ازوقتی ام پسرم بدنیااومده حتی شبا باپسرم میخوابم تواتاقش...و بیشترین چیزی که داره نابودم میکنه اینه که فکرمیکنم قراره خیلی زود بمیرم هرچی بهش میخوام فکرنکنم نمیشه دلم میخواد بزرگ شدن پسرمو ببینم ازش مراقبت کنم خودم ولی یهو میبینم رفتم دفتر خریدم برای کلاس اولش که اگه نبودم کاراشو کرده باشم
تا میخوابه من فقط کارم گریه ست و هیچ کس تو زندگیم از این حال من خبرنداره چون نمیتونم حتی دربارش حرف بزنم...
اگه مشاوره تلفنی دارید معرفی کنید ممنون میشم
واینکه کسی این شرایط رو داشته مثل من باشه؟

به چت جی بی تی بگو راهکار میده .

همسرت کجاسو

همه اینا که میگی ازسر بی مخبتی وندیدن عاطفه ازسمت همسره منم همچین شرایطاایی داشتم مثل تو حتی قبل ازبچه دارشدن بااین تفاوت که شوعره من سرد بود واسه رابطه همیسه

زنگ بزن ۱۲۳ شماره رایگان داره. هر هفته سر ساعت خاصی بهت وقت میده. من شوهرم قبلا چندین بار زنگ زده بهشون

همه اینا ب خاطر بی محبتیایی ک دیدیم توروخدا مامانا قوی باشید ازاین حالو وضع بیاید بیرون این بچه ها به خواست ما اومدن ما باید مراقبشون باشیم خودمون ک میتونیم خودمونو دوست داشته باشیم وقت بزاریم واسه خودمون روحمون درمان کنیم تا بچمونم کنارمون آروم باشه هیچکس دلسوزتر از مادر ب بچه ک نیست خدابزرگه اینجوری نمیمونه من ک خودم انگار سر شدم ازشوهرم هرچی میبینم انگار مهم نیست دیگه

عزیزم من همین حالتا رو داشتم اصلا زندگی نمیکردم همش یه استرسی داشتم فک میکردم میخوام بمیرم
یه یک ماهی میشه از همین برنامه با دکتر صحبت کردم دارو داد بهم خیلی بهتر شدم

کسی باعث این حالت شده؟

عزیزم من یک بار مشاوره گرفتم خوب بود راضی بودم

منم دقیقا عین خودتم تنها و بدون هم صحبت یه دفه انقد دلشوره وتپش قلب میگیرم ک نگو شوهرمم اصن منو سر ادم حساب نمیکنه فقط بچه هاشو میخاد فقط میگ ب ابنا برس سرم دادمیزنه بخاطر بچه واس خودش میره حموم ارایشگاه نمیگه توام ادمی غداشو قشنگ میخوره بخدا اصلا خواب ندارم دوسه روز انقد معده درد داشتم بخدا زمینو چنگ میزدم گریه میکروم بعد نمیگه چته میگه همه سه چارتا بچه دارن سرکارمیرن کارخونه داشتم میمردم خداشاهده با این وجود پا میشدم غدا بپز کارارو با بدبختی وگریه میکردم یه دفه نگف کمکت کنم چته خوب شدی نشدی توام تنهایی دورازخانواده نو شهر غریب بعضی روزا بخود کشی فک میکنم

منی ک مثل توام

وای منم مثل توام حتی خیلی بدتر من همش میترسم پسرمو ازدست بدم رسما روانی شدم کاش خودم بمیرم