مامان که می‌شی، یهو انگار یه عده‌ای مدرک دکترای “مامانولوژی” گرفتن

یکی می‌گه:
«بچه‌تو بغل نکن، بغلی می‌شه!»
اون یکی:
«چرا نمی‌گیری بغل؟ بچه‌ست یا آدم آهنی؟»

یکی می‌گه:
«وای وای وای شیر خشک؟!»
اون یکی:
«هنوز شیر می‌دی؟ بچه‌ت دیگه دیپلم گرفته!»

تا می‌رسن به لباس بچه:
«وای اینو پوشوندی؟ گرمشه! عرق میریزه!»
«ای وای! فقط این تنشه؟ یخ کرد که!»

مادری یعنی همیشه در معرض نقد بودن.
هر تصمیم، هر انتخاب، هر لحظه… یکی یه نظر داره.

ولی واقعیت اینه:
هیچ‌کس مثل یه مادر دلش برای بچه‌اش نمی‌سوزه.
هیچ‌کس نمی‌دونه شب‌ها چند بار بیدار شده،
چند بار نگران شده،
چند بار اشک ریخته و دوباره لبخند زده.

ولی بدون:
تو بلدی. حتی وقتی فکر می‌کنی نمی‌دونی.چون دلت بلده.

و دل مامانا، از همه‌چی باهوش‌تره.
و تو تنها کسی هستی که می‌دونه بهترین کار برای بچه‌ات چیه؟!
.

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط