۱۴ پاسخ

باید اول عزیزم حال روحی و جسمی خودتونو خوب کنید تا بتونید برای بچه حوصله داشته باشین،مثل ورزش کردن منظم ،پیاده روی منظم

منم همین طوریم عزیزم طبیعیه یکسره جلوی چشمامونن و میخوان مث بچه ها اهاشون بازی کنیم و نمیتونیم و همش خرابکاری و ...
منم زیاد صبور نیستم ولی خیلی سعی میکنم روی خودم کار کنم و تاثیر داره یه مدت ب خودت بگو فدای سرم!هرچیو ریخت یا برداشت بگو ب کبد چربم!تاثیر داره😅

ببخشید اینو میگم ولی روی رابطه خودتون و همسرتون تمرکز کنین، احتمالا یه مساله ای اونجا هست که حوصله بچه رو ندارید، یه کلاس شرکت کردم که میگفت حوصله زن از محبت مرد میجوشه، و من به عینه دیدم که اینطوره

من تا بتونم صبوری میکنم مثلا پسرم موهامو میکشه میگه دیگه دوست ندارم بعد من لب اویزون میکنم میگم چراااا مامانت نیستم قهرم باهات بعد میاد بوسم میکنه میگه اره مامانمی زندگیمی تا جایی که بتونم کلا صبوری میکنم مگه دیگه چی بشه هااا چی بشههه سرش داد بزنم اونم هفته ای یه بارم نمیشه خراب کاری هم کنه چیزی رو بشکنه اصلا دعواش نمیکنم فقط میگم الان پول نداریم بخریم دیگه نمیتونیم اینو داشته باشیم حالا چکار کنیم میاد میگه مامان ببخشید میخرم برات

من از صبح دخترم پیشمه تا اخر شب حتی سرکار با خودم میبرمش و باید اونجا هم اروم باشه و سرگرمش کنم خیلی خیلی زیاددد باید حوصله به خرج بدم چیزی بگم بدتر لج میکنه همش اروم براش توضیح میدم از کوچیکترین سوال تا بزرگترین سوالش اروم جواب میدم کارای خونه هم همش با منه هرازگاهی فقط شوهرم ظرفارو میشوره تو خونه غذا خوردم و دستشویی رقتن و خوابیدن و همه چیش با منه بازی کردن و شستن دست و اینا هم هم با من هم با پدرش البته بیشتر با پدرش و باید بگم خیلیییی خیلییبی دارم صبوری میکنم گاهی اوقات پیش میاد توی لج بازیاش دلم میخواد داد بزنم سرش یا اینکه حتی بزنمش ولی جلو خودم میگیرم و با یه لبخند باهاش صحبت میکنم و خیلی سخته نهایتا جواب نمیدم ولی تا حالا نشده بخوام بزنمش من حتی اگه خرابکاری هم کنه با حالت عصبانی اسمشو صدا کنم شوهرم خیلی بهش برمیخوره و میگه حق نداریم باهاش تندی کنیم

منم عصبی میشم ولی خیلی خودمو کنترل میکنم باید باهاش مدارا کنی حوصله نداری ببرش بیرون،،، من وقتی میبینم حوصله نداریم میبرمش خانه بازی باهم پیتزا میخوریم خسته که بشه میارمش خونه روحیه خودمم بهتر میشه الان با پسرم جایی میریم صداش در نمیاد اول حال خودتو خوب کن

من فقط موقع خواب ظهر سگ میشم ،لقبه موارد زدن نیست داد میزنم

تقریبا تو ۷۰درصد مواقع به سختی حوصله بخرج میدم تو ۳۰ درصد هم رد میدم و دیوونه میشم

حتما روحیت از جای دیگ داغونه که سر اون خالی میکنه باز من با همه چیش کنار میام اما اصلااا حوصله بازی کردن ندارم یه دقیقه بشینم پاش یاد هزار تا کارم میافتم دلشوره میگیرم منم اعصاب درستی ندارم و چند وقتی به این نتیجه رسیدم تا روحیه و اعصاب خودمو درست نکنم هیچی عوض نمیشه بچه داره حالت طبیعی زندگیشو میکنه تو برای خودت فکری بردار

فکر میکردم خیلی عصبی هستم تا پیام های تاپیک رو خوندم دیدم از منم بدتر هستن😂😂😂

دختر من اگر بهانه بگیره گریه کنه تا اونجا یی که میتونم خودم کنترل میکنم بیشتر شد ارور میدم ولی هرچی بریزه خودش جمع میکنه خیلی کم میشه اذیت کنه خیلی کم شده کتک بزنم یاد بزنم سرش

من فک میکنم خیلی مقاومتم بالاس البته توی ۹۵ درصد موارد بعضی مواقع هم شده دستشو گاز گرفتم یه کوچولو شوخی شوخی از روی عصبانیت 😂 مخصوصاً وقتی پریودم ولی وقتی مسلط هستم بر اعصابم خیلی خوب میتونم مهارش کنم

منم اصلا اعصاب ندارم بزنم درجا میزنمش منکه حوصله ندارم دیگه غذا خوردنش دردسری بود بی خوابیشم بدترم کرده نمیزاره استراحت کنم هرچی میگم هم نمیفهمه من هرچی میگم فرده آروممم نمیشه فردا بدتره البته بچه من یه وحشی به تمام معناس ازبس دوس داره فقط دعوا کنه یا فقط فضولی کنه هیچکسم نیس دو دیقه نگگهش داره هرجا میره از دستش کلافه میشن

هیچی ازبس اعصابم کرده میشینم گریه میکنم کاری دیگ ازدستم برنمیاد

سوال های مرتبط

مامان دلیل زندگی مامان دلیل زندگی ۳ سالگی