۱۰ پاسخ

دخترم منم اینجوری عادیه عادت نکردن هنوز

اره بچه منم همینطور

شاید کفشش مناسب نیست و اینکه من دخترم جند ماه بود راه می‌رفت کفش ک واسش خریدم تا چند ماه باهاش نمیتونست راه بره تو خونه همش پاش میکردم تا یاد گرفت

ینی به کفش عادت نداره؟؟

پسر من با دمپایی کراکسش میدوه ولی با کتونی اروم راه میره و زیاد زمین میخوره

مامان رستا خیلی دوس دارم ببینمت

طبیعی چون راه رفتن بدون کفش متفاوته

لابد سنگینن گلم جورابی بگیر

عادیع بچه منم همینه

اره

سوال های مرتبط

مامان بردیا👦اَبرا☁️ مامان بردیا👦اَبرا☁️ ۱ سالگی
چه اتفاقایی از سرمون رد میکنیم
خدا چقدر رحم میکنه
ما تو ساختمونمون ۲ تا راه پله داریم یکی پشت یکی راه پله جلویی
راه پله پشتی بدون نرده اس ماهم طبقه سوم هستیم یه راهروی خیلی بزرگم داریم که میشه توش عروسی گرفت.بچها عصری میرن تو راهرو بازی میکنن ابرا خواب بود از خواب بیدار شد لج گرفت داداشش بیرون با بچها بازی میکرد گفتم کفش بپوشونم ببرم بیرون پیش بچها خودمم حواسم باشه کنارش یکی از بچها گفت من حواسم میشه بهش خیالت راحت منم دم در نگاه میکردم یه لحظه رفتم تو دستمال بردارم اومدم بیرون دیدم ابرا نیست یه یا ابالفضل گفتم هممون دوییدیم سمت راه پله دیدم رفته از راه پله پشتی از پله ها داره میره پایین لبه پله وایساده بود یعنی کم مونده بود پرت شه پایین من پاهام شل شد افتادم یکی از بچها رفت گرفتش😪خدا بهم رحم کرد فقط از سه طبقه پایین نیفتاد.چند روز پیشم خونه مادربزرگم یه ایوون بزرگ دارن یه طرفش نرده نداره پسرم عقب عقب رفت از رو ایوون افتاد پایین خیلی بلند بودا فقط خدا رحم کرد گونی برنج اون پایین بود با سر رفت رو گونی برنج وگرنه بدبخت میشدم..
خداروشکر بهم رحم کرد اینا همش بخاطر صدقه هاییه که گاهی شوهرم میده
و تاثیر دعای آیت الکرسیه که گاهی میخونم یعنی تاثیرشو خیلی به چشم دیدم🥲
مامان پناه مامان پناه ۱ سالگی
خانومایی ک بچه هاشون مستقل راه نمیرن بیاین از تجربم بگم
پناه یک سال دو ماه راه افتاد قبل اون تو خونه با تشویق دو قدم بر میداشت و یکی دوبار با تشویق عین بادیگارد پشتش بودم از این مبل تا مبل بعدی البته خودش جایی میگرفت راه میرفت ولی مستقل تنهایی ن در حد دو سه قدم تهش ک همونم شل میزد یا از ی دست میکرفتم کنار خودم راه میبردم حالت لش بود یعنی ی قدم میومد بعد اویزون میشد ی روز گفتم بیخیال تا کی ..بردمش بیرون گذاشتمش رو زمین دو دستی از پشت گرفتمش بعد چند قدم ی دستی دوباره دو دستی از این مغازه تا مغازه بعد. کم کم زیادش کردم بچه محیط بیرون میبینه ادم ها رو میبینه یادش میره قراره بیوفته ذوق بیشتری برای راه رفتن داره با ذوق ب مردم نگاه میکنه و مردمم عکس العمل نشون میدن بیشتر ذوق میکنن همینکه یادشون میره قراره بیوفتن باعث میشه بچه راه بیوفته یکم شل میزنن ولی نباید بگید ن شل میزنه بذار راه بیوفته بعدا باید حتما ادامه بدید اونم هر روز پناه سر ی هفته راه افتاد تو خونه خودش راه میرفت و الانم سعی دارم خودش تو محیط بیرون مستقل راه بره البته جای امن چون همش دستش رو زمینه بعذش دهنش یکم با فاصله اینو انجام میدم خلاصه گفتم از تجربم بگم