خانما پسرم ب طرز افتضاحی انسان گریزه ینی خاله همسرمون سی بار دیده بازم میبینمش گریه میکنه حتی تا خاهر خودمو ک هر هفته میبینه گریه میکنه بغلش نره مامان بزرگ و عمشم همینه البته اونا بش میگن دست نزن این بدش آمده ازشون ولی بازم اون بنده خداها ب خنده میگن جیزه دست نزن الان دیشب رفتیم بیرون دیدم جیغ پسرم ب آسمون رفته رفتم دیدم بچه هشت ماهه دوستم اومده صورت اینو چنگ بزنه این با اینکه یگ سال ازشون بزرگتر نشسته گریه میکنه نجاتم بدین اصلا تو خونه ی لحظه تنها نمیمونه دنبالم میدونه همش ترسوها از آدم آدم فراری با اینه هر روز میبرمش پیاده روی دوستم میاد خونمون و هفته ای یکبار خونه پدر ومادرامونیم بازم خیلی ترسوها آین طبیعیه یا نوبت بگیرم ببرمش دکتر

پسر من یا خواهرزاده برادرزاده هام هیچکدوم اینطور که میگی نبودن عزیزم،اما اینکه این هم یه مدل از بچه هاست یا نیاز به دکتر داره رو نمیدونم
اما بنظرم یک بار ببرش خیال خودت راحت میشه
اگه تهرانه ببرش پیش دکتر کوثر یاوری
من چندساله پیجش دارم بنظرم دکتر حاذقی میاد

شاید از یکی ترسیده خواهرزاده من کوچیک بود اصلا نمی‌ترسید یه بار یکس تدسونده بودتش تا مدت ها مخصوصا از آقایون می‌ترسید کم کم بهتر شو

بنظرم بری پیش روانپزشک بد نیست شاید نیاز باشه خودتون رفتاری انجام بدید که اون ترسش بریزه من جات بودم حتما میرفتم دکتر

ببر دکتر ک خیالت راحت بشه چون دختر منم زود جوش نمیخوره ولی بعد کمی اوکی میشه از مردا اگر نزدیکش بشن می‌ترسه ولی از دور حرف بزنن جواب میده مشکلی نداره

یه دعا یا حرز به گردنش بیندازید
براش تخم مرغ بشکنید یه شال سبز رنگ یا یه منجق چشم نظر پیشش باشه
ترسش رو بریز
به نظرم از شخصی یا بچه ای ترسیده که سمتش نمیره
و در آخر دکتر براش کاری نمیکنه مگر اینکه پیش روانشناس کودک ببری اگه میبینی واقعا هر دو اذیت هستید
با قصه و بازی و شعر باهاش کار کن با بقیه ارتباط بگیره یا ببر خانه بازی
ولی زور و اجبارش نکن
انشالله که مقطعی هست این حالت و از سرش میفته

پسر من بغل بقیه نمیره ولی از دور باهاشون ارتباط میگیره بازی میکنه با بچه ها .... یه سوال از اول پسرت اینجور بود ؟ یعنی از پنج شش ماهگی بغل هیشکی نمیرفت یا تازگیا اینجور شده؟
به نظرم خیلی بهش اصرار نکنید و بی تفاوت باشید نسبت به رفتارش یعنی به زور نزارید یکی بغلش کنه یا سریع در این مواقع ناراحت و سرکوبش نکنید چون یادمیگیره به این رفتار
من کلا یه مدت که نسبت به رفتار خاص پسرم بی تفاوت میشم و حرص نمیخورم از سرش زود میفته

دختر منم آدمای جدید میبینه می‌ترسه ولی بعد چند دقیقه یا یک ساعت اینا براش عادی میشه

ببرش دکتر روان شناس کودک

این حد که میگی فکر نکنم نرمال باشه

عزیزم ببر دکتر فک نکنم طبیعی باشه اخه پسر منم یه ذره خجالتی هست ولی یخش زود آب میشه اینجوری نیست یه نفر جدید میبینه میاد پیش من پیشش نمیره ولی یکم که زمان میگذره خوب میشه و میاد پیشش