دیگه از دست پسرم که ۳سالشه آسی شدم اصلا خونه نمیاد همش خونه مامانمم از ما فراری با این که بهش میرسیم ولی مامانمو خونه اونا رو بیشتر دوست داره چون بهش میرسن تا خونه نمیاد حتی تلفنی هم با ما حرف نمیزنه داره از ما زده میشه ناراحتم مامانم اینا رو هم اذییت می‌کنه میگه همش میخواد بره مغازه اسباب بازی یا خوراکی بگیره یا بره پارک یا کوچه فردا میارش خیلی بد شده همش میگه گریه می‌کنه خودشم اذیتت میکنه

چه نازی شما ، میشه بپرسم با چه حالتی عکس گرفتی

اوف محمد یحیی ام یه مدت اینجوری بود دیگه به مامانم گفتم یه مدت رفت و آمد و کم کنیم دیگه خوب شد الان دیگه هر موقع ام میرم میگه بریم خونه خودمون دیگه بسه

عزیزم پسر من ده سالشه میره نمیخواد برگرده اونجا رفیقم داره دیکه بدتر هر وقتم بریم دنبالش غر میزنه

عزیز خواهرزاده من اینجوری بود دقیقا مثل پسرشما.اصلا خونشون نمیرفت.الان ۱۷سالشه.وکلا با مامانم زندگی میکنه.البته ی فرقی ک داشت با داداشم یعنی داییش هم بازی وهمسن بود تقریبا.اونجاهمبازی داشت

عزیزم یه مدت نزار بره عیب نداره بزار گریه کنه مشغولش کن ببر پارک بیار خودت ولی نزار هوایی بشه هر چقدر بیشتر بزاری بره بیشتر میخواد بره اونجا نزار دیگ

بخاطر همین دوهوایی شدندشه.
دختر منم سه سالشه خونه مامانم میمونه یکی دو روز کلا فرق می‌کنه اخلاقش
اونجا نازش رو میخرن هرچی بگه میگن چشم
یه مدت کلا پیش خودت بزار بمونه به روش تربیتی خودت عادت کنه.
اینجوری پیش بره خیلی رو اخلاقش تاثیر می‌زاره

تا یه سنی اینطور هستن بعدش خونه میشینه هیچ جا نمیره دیگه
البته پسر یکم بازیگوش تره نسبت به دختر

وای الهی🤣طبعیه عزیزم بچه ها همینطورن اما نذار اینطوری عادت کنه‌واسش قانون بذار ک رورای مشخصی میتونه بره یا باید با شما بره و برگرده