پارت اول .سلام مامانا خوبید امروز داشتم به پسرم مگاه میکردم چه زود دارن بزرگ میشن یادمه بارداری خیلی سختی کشیدم تو شهر غریب نه دکتری میشناختم نه جایی بلد بودم برم سونو دکتر زنان خلاصه همش باید خودم تنها از این ور به اون ور نه خانواده شوهری نه دوستی نه رفیقی ازمایش دادم گفتن قند دارم رو ۱۰۰بود دکتر غدد رفتم گفت خانم با این قندت جنین نمیمونه خاک بر سرش خودم تنها تو مطب دست پاهام یخ کرد رفتم خونه انقدر گریه میکردم دکتر انسولین داد هر روز رژیم داشتم انسولین میزدم هیچی نمیخوردم همش ترس اینکه بچمو از دست میدم دکتر زنان میرفتم‌ خودم تنها هیچ همراهی نداشتم کسی رو نداشتم یه غذا درست کنه بده بهم یه وقتایی حالم بد بود خودم بودم خداا هر دفعه در به در دنبال انسولین هی دکترا میگفتن خانم قندت بالاس خطرناکه زایمان زود رس گفتم بابا من که رژیمم چرا قندم بالاسخلاصه گذشت ماهای اخر دکتر گفت باید بری ان اس تی مرتب چون انسولین میزنی

۱۰۰‌ک انسولین نمیزنن منم ۱۰۰بودم دکتر گقت فقط رعلبت کن منم عایت می‌کردم ۹۷ ۹۵ ۹۰ اینا بود چند بار ازمایش دادم

منم اونروز داشتم ب این فکر میکردم چقد زود داره بزرگ میشه اشکی شدم🥹 خداروشکر سالمه منم بارداری خیلی سختی داشتم هرروز امپول میزدم دوتا سقط داشتم استرس نموندنش

دقیقا مثل من بودی فقط تو قند داشتی من نداشتم من طول سرویکس کوتاه بود باید استراحت میکردم ولی کسی نداشتم یع لیوان آب بده تا بچه هام از مدرسه بیان

خداحفظش کنه پ شوهرت این وسط چکاره بود

منم دقیقا خیلی سختی کشیدم صبح میرفتم تاشب منتظردکتر شب خسته وگرسنه برمیگشتم شوهرمم زیاد نمیتونس درکم کنه هیچوقت یادم نمیره

عزیزم خدا حفظش کنه پشت و پناه هرکس اول از همه فقط خداس منم روزای سختی کشیدم ولی میگذره