انقدر خستم حد نداره هیچ کاری هم نکردم فقط سر دخترم جیغ جیغ کردم کمدمو انقدر خالی کرده چیدم خسته شدم چسب زدم بستم باز میکنه میز گذاشتم جلوش میزو چپه کرد کاراش خیلی رومخمه دلم میخواد تنها باشم دیروز دو دقیقه چشامو بستم یه بسته دستمال مرطوب کاملو دونه دونه دراورده بود مچاله کرده بود بردم حموم تا موهامو بشورم یه شامپو خالی کرد تو آب پنچرمونم بزرگه میره روی لبه دو قدم میره میوفته پایین دردش میاد ولی بازم میره انقدر استرس میکشم نکنه پنجره رو باز کنه بیوفته
مبلو خیلی وقت پاش جابجا کردیم ولی بازم میتونه بره
اصلا نه مادری کردن بلدم نه لذت میبرم فقط استرس حرص عذاب وجدان

ببین عزیزم حق داری خسته بشی ب کارات نرسی بچه رو مخته . همه ی مام مث خودت جیغ جیغ میکنیم ولی بهش نگاه کن اون خیلی کوچیکه هیچی بلد نیست دوست داره از همه چی سر در بیار تو وسایلو جلوش نذار یه چادر کوچیک براش بگیر عروسک هاشو بذار تو چادر بگو خودتم برو باهاش بازی کن .اون نیاز داره ک تخلیه بشه . خواهر عزیزم مادری کردن سخت نیست فقط یه عصاب آروم و صبر میخواد . من قبلا ساعت ۱۱ از خواب بیدار میشدم آلان پسرم ۷ بیدارم میکنه صبحونه بهش میدم میریم پیاده رویی اول از همه پسرم برام مهمه تا خونه ی مرتب و .... به دستاش صورت ش نگاه کن خیلی کوچیکه دیگه ازش انتظار درست رفتار کردنو نداشته باش

هزار ماشاالله به این انرژی.کوچولوت...دست مریزاد به همچین مادری خدا قوت....خیلیم باهاش راه اومدی
چاره نیست خواهر ..فقط سعی کن لذت ببری از کاراش و یکم جدی باشی گاهی اوقات...خدارو شکر که انرژی داره..
دختر منم ماشاالله همینجوره گاهی کم میارم ولی لذت داره

عزیزم حق داری کم بیاری بخدا من نا ندارم سرپا وایسم انگار با چوب زدنم کل بدنم درد میکنه دخترم میچسبه کابینت باهرچی میبندم میاد با دندون پاره میکنه جیغ میزنه خیلی کارای دیگه من به خودم میگم خودت بزار جای این کنجکاوه هیچی نمیدونه ازش توقع نکن بچه هست دوراز جون بچهامون بقیه بچها یاد اون مادرای میفتم که ارزو دارن بچشون سالم باشه و کل خونش بهم بریزه انشالله خدا به اوناهم شفای خیر بده
گلم باید تحمل کنیم وبهشون حق بدیم درکشون کنیم به این شیرین زبونهاشون نرو عقل ندارن

دقیقا شرح حال تو مث منو بچمه..این قد روی مغزم راه میره. که هیچ لذتی ازش نمیبرم..از وقتی بدنیا اومده تا الان..فقط دارم اذیت میشم توهرمرحله از رشدش..از صبح تاشب فقط حرصمو درمیاره با کاراش..از خدا ارزوی مرگ میکنم یا خودم یابچه..که فقط به ارامش برسم همین.

مهمون همینیم عزیزم واقعا مادربودن خیلی سخته
من کابینت‌ها رو خالی کردم بعضیا هم چسب زدم اصلا نمی‌دونم چی ب چیه
مبل هم هرکدومشو گذاشتیم ی اتاق
جلوی تیوی هم ی مبل برعکس کردین تشک خواب گذاشتیم بچها نرن دست بزن تیوی
درمورد کند لباس که اناقمون پره لباسه هی میرختن هی جمع میکردم گفتم جهنم ولشون کن
دیگه نمیدونم ازکحا بگم هی میرن رو اپن آشپزخونه اصلا نمی‌دونم ب کدومشون برسم بخدا