۱۳ پاسخ

من هیچ بزرگرم جدا نکردم از خودم سه سالشه بین دوتاشون میخوابم و قصدم ندارم جداشون کنم برای رابطم میریم تو اتاق دوباره برمیگردم پیش بچه هام

جدا نکردم و فعلا تا زمانی که خودش نخواد نمیکنم همین دیروز همسرم از یه دکترای روانشناسی که هیات علمی دانشگاه هست پرسیده یود گفته بود این حرف ها چرته هرجا راحته و دلش بخواد و احساس امنیا بکنه بخوابه فقط باید حواستون به روابط زناشویی باشه که نباید اصلا ببینه

همین الان بردمظ تو اتاقش 😅
ی چند شب اونجا میخوابوندم دوباره اوردم پیشم امشب باز بردمش
اوایل بیدار میشد همش گررریه میکرد و جیغ میزد دیگه باهاش صحبت کردم که مامان نترس ما توی خونه ایم هر موقع بیدار شدی بگو مامان سریع میام پیشت

من اصن نمیتونم حتی یه لحظه تصور کنم ک تو اتاق جدا بخوابونم ولی خب کنارم هست اما یک مقدارفاصله بینمونه

من پسرم کنارخودم با فاصله میخوابه هنوز کوچیکن واس جدا شدن نصف شب پاشه ببینه نیستی از ترس ممکن لکنت زبون بگیره یا شب ادراری

آره.

چه اصراری دارین بچه رو جدا بخابونین
بزرگ بشن خودشون جدا میشن دیگه
موقع خاب بغل کنین بچه رو لذت ببرین از این موقعیت
دو روز دیگه بزرگ میشه دلتون تنگ میشه برا این روزا
بچه هام یکیش کنار باباشه یکیش کنار خودم
برا رابطه میریم توی اتاق

دیگه الان فکر نکنم بشه جدا کنی من شنیدم تا قبل از ۶ ماهگی که وابستگی و نمیفهمه باید جدا کنی بعدش دیگه بچه میترسه و اینکه من کلا با جای خواب جدای کودک مخالفم و بچمو پیش خودم میخوابونم

وقتی بیدارشد تنهاش نزار بمون پیشش

من از دی ماه جدا کردم سه چهار ماه در رفت و آمد زیاد بودم از اتاق خودمون به اتاقش
الان کمتر سده

باید کم کم بری تو اتاق خودت نه یهویی بعدم وقتی داره خواب میره بهش بگی که خودت بعدش میری تو اتاق خودت

من فعلا تختش اوردم تو اتاق خودمون، یک چند روزی زیر پاش بخواب، وقتی مطمئن شدی دیگه برو اتاق خودت

هنوز پیش ما میخابه باباش راضی نشده

سوال های مرتبط