در ادامه تاپیک قبل اینم بگم اصلا تنهاش نمیذاریم ابدا جایی تنها نبوده که کسی بترسونش حتی با بچه ها که معمولا ازش بزرگترن نمیذاریم تو اتاق تنها بازی کنه من خودم اگه سالی یبار یه همچین موردی باشه پنج دیقه یبار میپرم تو اتاق درم میگم باز باشه بچه های چهار پنج سال بزرگتر اذیتش نکنن،ینی اگه چنین مهمونی باشه من نمیشینم همش حواسم به بچمه.فقط یه مدت گیر میداد منو بگیر منم بازی میکردیم دنبالش میکردم بعد هیجانی میشد جیغ میزد خیلی این بازیو دوس داشت از همون نیست ترساش؟

اگر اذیت نمیشه حین بازی کردن ازش سوال کنید بق چه شکلیه چجوریه وحتما ی مدتی زیر نظر روانشناس ببرید باهاش صحبت کنه آروم بشه این ترس ادامه پیدا نکنه .

نه عزیزم،کاملا طبیعیه،فقط دائم بهش اطمینان بده کنارشی،همش بگو من همیشه کنارتم،مراقبتم،تنهات نمیذارم،براش قصه ی فرشته های نگهبانی که خدا براش فرستاده رو بگو و بازم میگم همش بغلش کن و بهش بگو جقد دوسش داری و مراقبشی.

عزیزم تماس بگیر ۱۴۸۰ مشاور کودک دارن راهنماییت میکنن مشاوراشون هم خوبن من چندبارتماس گرفتم