این چ داستانیه انگار همه درگیریم از لجبازی وحشتناکشون بگیر تا نخوابیدنشون چرا اینطوری شدن بچه هاااامون هر کی میبینی تو حول و حوش سنه داره میناله ک
من دخترم وحشتناک بغلی هم شده باز هی بغل بغل هوف

اره پسر منم وحشتناک لجباز شده با اینکه در طول روز چندبار بیرون میره باباش خیلی واسش وقت میذاره همینطور خانواده های هر دومون ولی فقط غر میزنه و گریه میکنه

عزیزم بچه های ما طبیعی ن
شما رو نمی‌دونم اما اکثراً تو آپارتمان زندگی میکنیم،اکثر این بچه ها خیلی دیر به دیر بچه ی همسن و سال خودشون رو میبینن تو فامیل پدری یا مادری
اکثرشون تک فرزندن اونایی هم که چندفرزندی ن به حدی مادر بین بچه ها میندازه خودش رو که هم خلق کوچیکه رو تنگ می‌کنه هم بزرگه
اینایی که نوشتم به این معنا نیست که منم ظله نمیشم یا خسته و بی اعصاب نمیشم اما وقتی از حالت عصبانیت خارج میشم یادم میاد که بچه م کااااااااملا یه بچه ی طبیعیه،این ماییم که غیرطبیعی هستیم

وای خواهر نگوو من که نابودم کمر ندارم