۷ پاسخ

یا رحیم

درسته منم بعد ۷سال حامله شدم گرچه سقط شد دوباره بعد یک سال گرچه دوتا بودن ولی خدا یکیش وبهم بخشید همیشه باید همه چی واز خدا خواست خدایا شکرت 🤲

زیبااا

خدا ارحم راحمینه😍

عالی بود خدایا شکرت

یا ارحم الراحمین❤️

ممنون مهربان

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۲ سالگی
چگونه تاب‌آوری فرزندانمان را تقویت کنیم؟

همیشه "بله" نگوییم؛ ناکامی هم بخشی از زندگی است.

🔹 بسیاری از والدین دوست ندارند فرزندشان ناراحت شود، بنابراین در برابر خواسته‌های او تسلیم می‌شوند.

اما آیا همیشه فراهم کردن هر چیزی که کودک می‌خواهد، به نفع اوست؟

🔹 تصور کنید کودکی که هر بار اسباب‌بازی جدیدی می‌خواهد، بلافاصله آن را دریافت می‌کند یا وقتی غذایی را دوست ندارد، بدون هیچ مقاومتی غذای مورد علاقه‌اش جایگزین می‌شود. چنین کودکی چه چیزی یاد می‌گیرد؟ اینکه هر چیزی را که بخواهد، به‌راحتی و بدون انتظار در اختیارش قرار می‌گیرد.

🔹 اما واقعیت زندگی این‌گونه نیست. در دنیای واقعی، همه‌ خواسته‌های ما برآورده نمی‌شوند و همه‌ شرایط طبق میل ما پیش نمی‌رود. اگر کودک از همان ابتدا نیاموزد که گاهی لازم است منتظر بماند، گاهی "نه" بشنود و گاهی با نداشتنِ چیزی کنار بیاید، در آینده چگونه با چالش‌های بزرگ‌تر کنار خواهد آمد؟

🤔❓چرا تحمل ناکامی مهم است؟
وقتی کودکی یاد بگیرد که همیشه نمی‌تواند به‌سرعت به خواسته‌هایش برسد، کم‌کم صبر، مسئولیت‌پذیری و مدیریت احساسات را تمرین می‌کند. این تجربه‌ها باعث می‌شوند که او

🔸 در برابر ناملایمات مقاوم‌تر شود. اگر همیشه همه‌چیز بر وفق مرادش باشد، کوچک‌ترین شکست یا ناکامی می‌تواند او را از پا دربیاورد.

🔸 حس طلبکاری نداشته باشد. او یاد می‌گیرد که زندگی چیزی فراتر از «من می‌خواهم، پس باید داشته باشم!» است.

🔸 ارزش تلاش را درک کند. وقتی به او یاد بدهیم که برای به‌دست آوردن برخی چیزها باید صبر کند یا تلاش بیشتری داشته باشد، انگیزه و پشتکارش تقویت می‌شود.
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۲ سالگی
چگونه تاب‌آوری فرزندانمان را تقویت کنیم؟

همیشه "بله" نگوییم؛ ناکامی هم بخشی از زندگی است.

🔹 بسیاری از والدین دوست ندارند فرزندشان ناراحت شود، بنابراین در برابر خواسته‌های او تسلیم می‌شوند.

اما آیا همیشه فراهم کردن هر چیزی که کودک می‌خواهد، به نفع اوست؟

🔹 تصور کنید کودکی که هر بار اسباب‌بازی جدیدی می‌خواهد، بلافاصله آن را دریافت می‌کند یا وقتی غذایی را دوست ندارد، بدون هیچ مقاومتی غذای مورد علاقه‌اش جایگزین می‌شود. چنین کودکی چه چیزی یاد می‌گیرد؟ اینکه هر چیزی را که بخواهد، به‌راحتی و بدون انتظار در اختیارش قرار می‌گیرد.

🔹 اما واقعیت زندگی این‌گونه نیست. در دنیای واقعی، همه‌ خواسته‌های ما برآورده نمی‌شوند و همه‌ شرایط طبق میل ما پیش نمی‌رود. اگر کودک از همان ابتدا نیاموزد که گاهی لازم است منتظر بماند، گاهی "نه" بشنود و گاهی با نداشتنِ چیزی کنار بیاید، در آینده چگونه با چالش‌های بزرگ‌تر کنار خواهد آمد؟

🤔❓چرا تحمل ناکامی مهم است؟
وقتی کودکی یاد بگیرد که همیشه نمی‌تواند به‌سرعت به خواسته‌هایش برسد، کم‌کم صبر، مسئولیت‌پذیری و مدیریت احساسات را تمرین می‌کند. این تجربه‌ها باعث می‌شوند که او

🔸 در برابر ناملایمات مقاوم‌تر شود. اگر همیشه همه‌چیز بر وفق مرادش باشد، کوچک‌ترین شکست یا ناکامی می‌تواند او را از پا دربیاورد.

🔸 حس طلبکاری نداشته باشد. او یاد می‌گیرد که زندگی چیزی فراتر از «من می‌خواهم، پس باید داشته باشم!» است.

🔸 ارزش تلاش را درک کند. وقتی به او یاد بدهیم که برای به‌دست آوردن برخی چیزها باید صبر کند یا تلاش بیشتری داشته باشد، انگیزه و پشتکارش تقویت می‌شود.
مامان مانلی🐥 مامان مانلی🐥 ۱ سالگی
یاد دادن فوت کردن (دمیدن با دهان) به کودکان در نگاه اول شاید ساده به نظر برسد، اما در واقع فواید زیادی برای رشد جسمی، گفتاری و ذهنی کودک دارد. در ادامه دلایل مهم آن را توضیح می‌دهم:

💨 ۱. تقویت عضلات دهان و تنفس
فوت کردن باعث می‌شود کودک:
ماهیچه‌های لب، گونه و فک خود را تقویت کند.
کنترل تنفس را یاد بگیرد (دم عمیق – بازدم کنترل‌شده).
این موضوع برای رشد گفتار و تلفظ درست صداها بسیار مهم است.

🗣️ ۲. کمک به بهبود گفتار و تلفظ

کودک برای تلفظ بسیاری از حروف (مثل ف، س، ش، خ) باید بتواند هوا را با کنترل از دهان خارج کند.
تمرین فوت کردن (مثل فوت در شمع، سوت یا بادکنک) به او در این مهارت کمک می‌کند.

🧠 ۳. افزایش تمرکز و هماهنگی

در هنگام فوت کردن، کودک باید هماهنگی بین چشم، دهان و تنفس را برقرار کند.
مثلاً وقتی فوت می‌کند تا پر را جابجا کند یا حباب بسازد، ذهنش روی هدف متمرکز می‌شود.

🥳 ۴. رشد مهارت‌های بازی و خلاقیت

فوت کردن در قالب بازی‌هایی مثل:

فوت در شمع

فوت روی پر یا حباب

فوت در نی داخل آب
باعث می‌شود کودک با بازی، یادگیری و لذت را با هم تجربه کند.
🧘 ۵. تنظیم هیجان و آرام‌سازی
فوت کردن نوعی تمرین تنفس آرام است
مامان نورا مامان نورا ۲ سالگی
بخش دیگری از کتاب نیک سرشت📚

سالهای نخست تولد مهم اند
چون پایه های بزرگسالی را تشکیل میدهند
پایه ی تنظیم عواطف را شکل میدهند.

نحوه ی تعامل والدین با بچه ها در سالهای نخستشان ، طرح کلی ای را شکل میدهد که با خود وارد جامعه میکنند
به بچه ها می آموزد چه بخش هایی از خودشان را دوست داشته باشند و چه بخش هایی را سرکوب و از آن‌ها خجالت بکشند
چه چیزی امن و خوب و چه چیزی تهدید کننده و بد است
برای مثال به دختر کوچکی مدام گفته شود (احساساتی نباش) او یاد میگیرد که احساساتش (اشتباه ) هستند و دیگران را از خود می راند.
به پسر بچه ای بگویند که دست از گریه کردن بردارد ، او آسیب پذیری را با طردشدن نسبت خواهد داد حتی اگر نتواند این خاطرات را صریحا به یاد آورد.

_نظریه وابستگی(نوزادان با انگیزه دل بستن به مراقبشان به دنیا می آیند و تمایل دارند به افرادی دل ببند که آسودگی خاطر و امنيتی که به آن نیاز دارند برایشان فراهم کنند
کودکان خود را به گونه‌ای تنظیم میکنند که با محیط پیرامونِ سالهای نخست خود وفق یابند وبر اساس داده ای که میگیرند انتظارات خود را از دنیا شکل دهند
این تنظیمات سالهای نخست نحوه ی تفکر آنها درباره ی خودشان و دیگران را تا سالها بعد از دوران کودکی تحت تاثیر قرار میدهد

ادامه در کامنت 👍
مامان مانلی🐥 مامان مانلی🐥 ۱ سالگی
دورهٔ نوپایی (۱-۳ سالگی ) زمان استقلال تغذیه‌ای کودک است؛ بسیاری از کودکان در این سن دچار «دورهٔ انتخابی غذا» (food jag) می‌شوند و ممکن است فقط چند نوع غذای خاص را بپذیرند. این رفتار بخشی طبیعی از رشد است اما نیاز به مدیریت صحیح دارد.

1. کنترل مصرف شیر:
مصرف بیش از حد شیر گاو ممکن است باعث کاهش اشتها برای غذاهای دیگر و کم‌خونی فقر آهن شود. مقدار مناسب بین ۴۷۰ تا ۶۰۰ میلی‌لیتر در روز است.


2. میان‌وعده‌ها و برنامهٔ وعده‌ها:
بهتر است کودک سه وعدهٔ اصلی و دو میان‌وعدهٔ سبک در زمان‌های منظم داشته باشد. «خوردن پراکنده در طول روز» (grazing) باعث اختلال در اشتها می‌شود.


3. تنوع غذایی:
اگر کودک تنها یک غذای خاص را ترجیح می‌دهد، والدین باید به‌آرامی و بدون اجبار، غذاهایی با ظاهر یا بافت مشابه را پیشنهاد کنند


4. تشویق به استقلال:
اجازه دهید کودک با قاشق و چنگال خودش غذا بخورد، حتی اگر بریزد. این کار مهارت دهانی و هماهنگی حرکتی را تقویت می‌کند.


5. نقش والدین:
والدین باید الگوی مثبت تغذیه باشند؛ یعنی همان غذاهایی را که از کودک می‌خواهند بخورد، خودشان نیز میل کنند. صرف وعده‌های خانوادگی آرام، بدون تلویزیون یا تنش، تأثیر چشمگیری دارد....