۵ پاسخ

من ازوقتی مادرشدم بیشترکمک مامانم میکنم هربارمیرم کارای خونشوصفرتاصدانجام میدم واونم بابچه من بازی میکنه ،برامادرشوهرم انجام دادم شده بود وظیفه طوری ک تماس میگرفت بیا خونو جاروکن 😐 یا ظرفاشونو نمیشستن بعد من ک میرفتم پدرشوهرم میگفت بشور حالا دوتا دخترمجرد داره و هردوتا ازمن بزرگتر

حالا ما بچه نداشتیم درک نمیکردیم
اونایی که بچه داشتن و بازم شرایط مارو درک نکردن و تو‌سختیها تنهامون گذاشتن چی😤

وای دقیقا وما الان یدونه بچه داریم اون هایی که دوسه تابچه دارن چی میکشن وچقدر به کمک نیازداشتن وندیده ایم.

دقیقا
من همیشه با خودم این جمله هارو میگم

نه والا نه تنها نمیخوام عذر خ آهی کنم میخوام بزنم تو دهن اونی که گفت بچه شیرینی زندگیه🤣🤣🤣🤣🤣البته شوخی میکنما دست بزن ندارم مادر بودن خیلیییییی سخته

سوال های مرتبط

مامان اَبرا مامان اَبرا ۲ سالگی
مامان حبه قند مامان حبه قند ۱ سالگی
اومدم یه فکت حق بگم و برم
مادر بود خودش به تنهایی به شدت طاقت فرساست ساعتها کار مداوم و تکراری روزمره رو باید انجام بدی بدون ذره ای استراحت چون تا بیای بشینی قطعا یه کاری داره جوجه که بلندت کنه...
حالا در کنار این خستگی باید حتما ساعت خواب داشته باشه جناب خان،
به این منظور قطعا باید صبح زود بیدار بشه، پس خواب شیرین صبح مادر به فنا میره، برای زود خوابیدن در شب هم باید یه چرت کوتاه ظهر داشته باشه مبادا این چرت کوتاه کمی بلند بشه، وگرنه زحمت کل روزت و صبحت و همه از بین میره و قطعا شب ساعت خوابش میگذره و هورمون کورتیزول جان هی بیشتر و بیشتر میشه و اوووووف.
پس جدا از خستگی کارای روزمره هیچ فرصتی برای استراحت بین روز برای یک مادر نمیمونه.
حتی یه چرت کوتاه ظهر ، برای من که اینطوره چون همسرم دیر از سرکار میاد و تا بیاد غذا بخوریم پسرم بیدار باید بشه.
خواستم بگم مادر بودن تمام ساعت های روزت، تمام انرژیت و تمام وجودت رو میگیره.
اگه به این ایثارگری نرسیدیم بچه داری قطعا براتون یک شکنجه خواهد بود.
پ.ن: در کنار همه این سختیا بچه داری لذت‌های کوتاه و عمیقی داره که با دنیا نمیشه عوضشون کرد.