۳ پاسخ

آره همین طوری ما هایی که استراحت مطلق بودیم یکم که فعالیت داشته باشیم کلی بدن درد میگیریم
من از ۳۷ هفته ۱ روز شروع کردم خونه تکونی
۲ روز اول آروم شروع کردم زیاد اذیت نشودم زود خسته میشودم ولی خوب بود می تونستم ولی این ۳ روز دیگه به کوب کار کردم هااا جوری که فکر میکم باسنم می خواد بشکنه خداروشکر امروز تموم شود خونه تکونیم تو ۵ روز تموم کردم
البته فرشا رو نشستم
مامانم پتو ها پرده ها رو روفرشی گلیم آشپز خونه رو برد خونش شست
ولی بقیه رو خودم جمع و جور کردم خیلی سخت و خسته کننده بود واقعا
ان‌شاءالله باز از پس فردا ورش و پیاده روی شروع میکنم فردا استراحت بدم به خودم خیلی کوفته ام
تو هم از کم شروع کن البته،یکم دیر شروع کردی از ۳۷ آروم و کم شروع میکردی که ۳۸ هفته بیشترش کنی

این بدن دردا به خاطر لاکتیک اسیده. حتی تو شرایط عادی ام وقتی یه دفعه بری سراغ ورزش بدن درد میگیری. یکم ک بگذره ماهیچه ها خودشون لاکتیک اسیدو تجزیه میکنن و درد برطرف میشه. نگران نباش

چون استراحت مطلق بودی الان به بدنت فشار اومده و حالت کوفتگی گرفته. ورزشاتو کم کم شروع کن که اذیت نشی.

سوال های مرتبط

مامان Diar مامان Diar ۲ ماهگی
خب بریم سراغ تجربه زایمان
من کرمانشاهم و برای زایمان بیمارستان حضرت معصومه رو انتخاب کردم
چون انتخابم زایمان طبیعی بود ماماهمراه گرفتم
اول بگم که هم از ماماهمراهم هم از ماماها و پرستارای بیمارستان از محیط زایشگاه و بیمارستان بیش از حد راضی بودم مطلقا هیچکس باهام تلخ صحبت نکرد هیچکس سر به سرم نزاشت زورم نکرد در ارامش معاینه میشدم و خلاصه بهترین رفتار باهام صورت گرفت
ماماهمراهمم از هیچ کاری برای دریغ نکرد و همه جوره هوامو داشت اما بخت باهام یار نبود که طبیعی زایمان کنم
من طول بارداری به خاطر داشتن پساری و سرکلاژ استراحت مطلق بودم از اونجایی که خورد و خوراکم خوب بود و خودمم موقع دنیا اومدن درشت بودم از همون سونوهای اول وزن بچه و تناسب بدنش بیشتر از سن بارداری بود ماشاءلله ! اما من همیشه میگم بالاخره سونو خطا زیاد داره
هفته ۲۹ که سرکلاژم خود به خود باز شد رفتم پساری گذاشتم هفته ۳۶ پساری رو خارج کردم و ورزش و پیاده روی رو شروع کردم
اسکات میزدم پیاده روی میکردم شبا ورزشایی که ماماهمراهم گفته بود انجام میدادم ۳۸ هفته رفتم مرکز مامایی معاینه شدم ۳ سانت بودم دردام خیلی کم بود اصلانمیشد روش حساب کردم
مامان دلانا❤️ مامان دلانا❤️ ۱ ماهگی
و بالاخره رسیدیم به ۳۶ هفتگی...خدافظ استراحت مطلق، شیاف،خونه نشینی،استرس،افسردگی....خدایاشکرت شکرت شکرت😍😍😍
میخوام از تجربه کم بودن طول سرویکسم بگم واستون:
تا پنج ماهگی همه چی خوب بود من خیلی عادی زندگی خودمو داشتم همه فعالیتی میکردم خونه تکونی خرید سیسمونی پله رابطه همه چی...دیگه تو ۲۵ هفته بودم که کم کم کمردرد و دردای واژن اومد سراغم رفتم سونو گفت طول سرویکس شده ۲۷...خلاصه از ۲۵ هفتگی زندگی من تغییر کرد شد همش و همش استراحت مطلق خیییلی بهم سخت گذشت هر روزش اندازه هزار روز واسم میگذشت هر روز کم میاوردم گریه میکردم افسرده شده بودم از خونه نشینی تموم بدنم درد میکرد از بس خوابیده بودم همش پشیمون بودم از بارداری ولی خب چاره ای جز تحمل نداشتم خدا کمکم کرد و با استراحت و شیاف رسیدم به هفته امن ولی از من به شما نصیحت توروخدا از اولش رعایت کنید که مثل من نشید استراحت مطلق و خونه نشینی خیلی طاقت فرساست من که خیلی سختی کشیدم تا رسیدم به اینجا🥲🥲🥲