مامانا من دیگه کم آوردم دخترم روز به روز داره بد اخلاق‌تر و نقنقوتر میشه شبا نمی‌ذاره بخوابم روزا هم یک لحظه به حال خودم نیستم به خدا همش داره گریه می‌کنه هیچیشم نیست میگه فقط بغلم کنید به خدا دیگه نمی‌کشم تنهام دست و پاهام داره می‌شکنه یه فرنی می‌خوام براش درست کنم انقدر جیغ می‌زنه گریه می‌کنه آدم از دنیا بیزار می‌کنه از سر صبح خیلی خستم چند تا جیغ سرش زدم دیگه تحملشو ندارم

اضطراب جدایی داره تو یکسالگی طبیعیه جهش رشدی هم داره. یه مدت روزی یک ساعت بشین پیشش و فقط بازی کن بدون تلویزیون و گوشی .. فقط بازی مثلا کتاب یا اسباب بازی هارو بیار و تمام وقتت رو بده بهش . تا یک ماه این کارو کنی هم خیالش راحت میشه هم حس کمبودی ک داره ارضا میشه و کم کم خودش یاد میگیره تنها بازی کنه. اما هرچی بیشتر سعی کنی ازش فرار کنی و داد بزنی یا دعواش کنی خودت باعث میشی بدتر بشه و تا ۳_۴سالگی همینجوری اویزونت باشه. محبت و توجه بیشتر از حد تصورش بهش بده که خودش کم کم فاصله بگیره. حتی تو کارای خونه باهاش تعامل داشته باش ک فکر کنه تو هرکاری تو حواست بهش هست

هی چی میره بیشتر وابسته میشن واسه اینه وقت دندونم همین حالتو دارن من داره دندون در میاره لهم کرده واسه غذا خوردنم نصف وسایل خونه رو‌میارم سرگرم شه بلکم بخوره

عزیزم این سن وابستگی بوها از یه جایی. میترسه حس ترک شدن داره بغلش کن ارومش کن براش شعر بزار بازی کن سعی کن با وسایل خونه شد سرگرمش کنی