خدایا بچم دیگه خیلی خیلی وابسته شده به شوهرم یه ساعت پیش گفتم نگه دار من برم حموم زود میام دیدم تا رفتم اتاق بچم به گریه افتاد سینه خیز میومد سمته اتاق هی شوهرم میگرفتش تا بیام بیرون از حموم ده دیقه نشد شوهرم گفت اصن چیزی نزن فعلا به صورتت فقط اینو بگیر دیدم بچم روشکم وسط پذیرایی داره خودشو میکشه بیاد پیشه من تا منو دید ساکت شد نشست خیلی حس خوبیه ولی خیلی دارم اذیت میشم تا کی اینجورین؟

دیگه بچس حالا کجاشو دیدی

پنج دیقم نشد گرفت خودش خوابید

من بخاطر این اضطراب جدایی ووابستگی بیش ازحدش
سدبار مشاوره حرف زردممیگ هیچ راهی نداره باید کسی باسه ک بچه پیشش حس امنیت کنه مثل خواهرت مامانت اگ‌نزدیکت هیتند درجه یک ها
فرد ایمن ک بچرو هر ده دیقه یبارک کنارش بزاری ببره پیش وسیله اسباب بازی بازیش بده اون بچه حس امنیت بدست بیاره وب مرور بشه نیم ساعت جلوش بری بیرون وبرکردی ک بفهمه مامان اگه بره برمیگرده فقط درحد نیم ساعت اگر خیلی وابسته س

من بچه هام یکیش شیر خودم یکیششیر خشکیه هیچ کدوم وابسته من نیستن 🥺

دقیقا انگار پسر من و تعریف کردی پسر من با شوهرم و مامانم میمونه ولی خب بیشتر از یه ساعتی بهونه منو میکیره و وقتی منو میبینه هم عصبانی میشه از نبودم هم کلی خوشحال میشع از اینکه دیدتم

از نظرم باید بهش بگی و چندبار بازی قایم موشک کنی
ولی نهایتا بزاریش بخاطر حس خوب الکی خودتو اسیر نکن دیدم که میگم هم بچه هم خودت خیلی خیلی اذیت میشی….من بخاطر همین مسئله از نوزادی همش به همسرم میگفتم دخترم عاشق توعه خیلی دوستت داره اینقدر رابطشون صمیمی کردم پیشش میزارم می‌رم کارامو انجام میدم مثلا می‌رم ارایشگاه و…..اینجوری باید قید یه حموم خشک و خالی هم باید بزنی بعد عین دوست من افسرده بشی

الان تو دوره ی اضطراب جداییه و تا ۱۸ ماهگی و حتی توی بعضی از بچها تا ۲-۲/۵ سالگی ادامه داره . نباید یهویی از جلوی چشمش غیب بشی باید بهش خبر بدی مثلا من دارم میرم آب بخورم میایی با من ؟ حتی من بعضی وقتهادخترمو میذارم توی کریر میبرم توی حموم چون نمیمونه پیش شوهرم