سلام سلام
امروز اومدم یکم درد دل کنم و غر بزنم🫩
این چند روز با یکی از دوستام حرف زدم و دیدار تازه کردم امااااا باعث‌شده که حالم بد بشه
دوستم پسر ۲ سال و ده ماهه داره
تو این چند روز که من از چالشام با پسرم باهاش حرف میزدم اون در مقابل همش از توانایی پسرش میگفت( و البته خیلی خوبه این اخلاقش کاش منم بتونم رو چیزای مثبت جای منفی تمرکز کنم)
مثلا پسر من تو خونه اهل بازیهای نشستنی تمرکزی کتاب پازل ایناست و من دوست دارم فعال و پرتحرک باشه ولی جایی بریم غیرقابل کنترل میشه تو خونه خوش انرژی و خوش برخورده خونه کسی بریم به شدت سرکش و بداخلاق و پرخاشگر میشه ( اهل زدن نیست اما داد میزنه زور میگع)
من از اینا گفتم و اینکه مثلا تو کلاسایی که گه گاه بردم و میبرم با کلاس همراهی نمیکنه برای خودش شیطنت میکنه و ..
دوستم در مقابل گفت پسر من خیلی اجتماعیه کلا عاشق بچه‌هاست هر جا بره با همه ارتباط میکیره بلند سلام میده خیلی مودبه
تو خونه خیلی پرتحرکه بیرون هم همینطور اما خیلی هم خوب با ما کنار میاد و حرف گوش میده
کلاس و باشگاه که میبرم از باقی بچه‌ها بهتره چه تو فعالیتها چه تو رفتار
خلاصه اون گفت و منم فقط ته ذهنم حرص میخوردم از اینکه چرا پسر من پس اینطوره؟
چرا هر چی صفات خوبه پسر اون داره اما من نه
میدونم مقایسه کردن حسادت و غبطه خوردن خوب نیست اما واقعا برام سخته که اینکارو نکنم
تو ناخودآگاهم مثل خوره منو میخوره که چرا با این همه رسیدگی برخورد خوب فضای امن تفریح و … پسرم اینجوریه
کسی تا حالا از این حس ها تجربه کرده؟!

بله بسیاااااااار بخاطر همین تصمیم گرفتم با هیچ احدی در مورد پسرم حرف نزنم

اصلا توجه نکن والا من دوتا بچه دارم اصلا خصوصیاتشون باهم یکی نیس چه برسه به بچهای دوست

خوب هر بچه ای یه اخلاقی داره حالا پسر من امادگی جسمانی خوبی داره از بچه های هم سن و سال خودش خیلی زبل تره اما هنوز بلد نیست درست نقاشی بکشه خط خطی میکنه من بجای کلاس های نقاشی باشگاه میبرمش میدونم علاقه داره...فقط ببین بچتون علاقه اش در چه زمینه ای هست نگاه نکن از کی جلوتره از کی عقب تر عزیزم

دقیقا پسر منم همینجوره🙁😒

عزبزم همه بچه ها مثل هم نیستن دقیقا پسر منم اخلاقیات پسر شما رو داره و چون من تجربه یه پسر دیگه هم دارم که ۱۳ سالشه و کودکی دقیقا اینطور بود اما الان یه پسر همه چی تموم و آقا هست و تو همه چی هم موفق هست طوری که همه کلی تحسینش میکنن بخاطر همین اصلااااا به پسر کوچیکم سخت نمیگیرم بلکه راحت‌تر با اخلاقیاتش کنار میام

سلام عزیزم شاید پسر شما هم یه سری ویژگی های مثبت و خوبی داشته باشه که اون نداره هر بچه ای هم یه سری خصوصیات خوب و یه سری بد دارن که همه مثل هم نیستن

همه مثل هم نیستن و قرارم نیست همیشه یکجور باقی بمونن
بارهااااا دیدم بچه های سرکش ، بعدها اروم شدن و بالعکس
از طرفی مطمئنی تو زیادی بدبین و دوستت زیادی خوش بین نیست؟

بنظرم بیشتر باید از تفاوت های اخلاقی خودتون ناراحت باشی تا بچه ها. همه بچه ها نقایص و معایبی دارن ازونور تواناییا و استعدادایی هم دارن. وقتی شما فقط از عیوبش گفتی شاید تصادفن بچه ایشون برعکس باشه یا حتی مادرش اغراق کنه. بچه سنین نوجوانی اصلا نباید قضاوت بشه. خصوصا تو سنین کمتر که هنوز الرژی، رفلاکس، بی قراری و خیلی موارد دیگه شون حل نشده. اگرم قضاوت میشه باید روش برخورد والدین با چالشهای تربیتی قضاوت بشه.
درمورد شیطنت بچه تون تو بیرونم بنظرم اگه بچه تو محیط امن مثل خونه یا خانه های بازی و مهد تخلیه انرژی بشه تو محیط بیرون ارومتره ولی در عوض هوشیارتر و کنجکاوتره.
هیچوقت هم عیوب بچه تون رو جلوی کسی نگید مگر به نیت درمان یا راهنمایی خواستن که اونم باید از اهلش باشه

سلام عزيزم هر بچه اي يه جوره مثلا دختر من سن يك سال و نه ماهگي راه افتاد به كمك كاردرمانگر يا كلا دير زبون باز كرد اما مثلا از دو ماهگي خواب شبش خوب بود راحت از شيز، پستونك و پوشك گرفته شد. چون يكم تاخير داشت مثلا هنوز بلد تيست پدال بزنه يا پله بالا پايين رفتن مسلط نيست . بيرون و مسافرت اينا پايه است و همكاري مي كنه ... من با تمام صفاتش پذيرفتمش شما هم بچتو بپذير و سعي كن استعداداش رو پيدا كني مطمئن باش بچه شما كلي ويژگي خوب داره كه بچه دوستت نداره

تو هیچی کم نذاشتی قطعا
و اینو بدون هر بچه ای یه ویژگی هایی داره
و شخصیت و رفتار بچه ها درحال تغییر و تکامله
به هیچ وجه نگران چنین چیزهایی نباش و مقایسه نکن
و مطمین باش اگه الگوی خوبی برای بچه باشین( هم شما و هم همسرت)
و اگر درست هدایتش کنین به همه چی میرسه

عزیزم هر بچه ای رفتارهای خاص خودشو داره ،مطمءن باش پسر شما ممکنه ویژگی هایی داشته باشه که مثلا پسر دوستتون نداشته باشه

من خودم به شخصه وقتی تو محیطی قرار میگیرم که بچه هاشون همسن بچه من هستن ،سعی میکنم حرفامون تو پیرامون بچه نباشه کلا 😅یا کلا بحث و عوض کنم

بله پسرمنم دقیقا همینطوره توی خونه نمیگم شیطون نیس هست ولی بازم خوبه ولی بریم بیرون جوری لجباز حرف گوش نکن که واقعا همونجا دلم میخواد خودمو خفه کنم