مامانا در مورد تاپیک قبلی لازم دونستم اینو بنویسم
تورو قرآن یه جوری حرف نزنید که انگار همه ی شما مادرید و ما نامادری
من جونمم واسه بچه م میدم
مطمئن باشید هر مادری صلاح بچه و زندگی خودشو بهتر میدونه
من تا‌پیک گذاشتم و مشورت کردم ،درسته
شما هم مشورت بدید ،ولی‌جوری حرف نزنید که انگار فقط شما مادرید
اشتباه من این بوده که از همون 6 ماهگی‌جای خواب بچه م رو کامل جدا نکردم
وگه نه خیلیا رو دیدم که جای خوابشون جدا بوده و بچه هاشون هم هیچ آسیبی ندیدن
زمان درست جدا کردنش مهمه

عزیزم عذرمیخوام اما جدا کردن جای بچه روش داره اصول داره.
شما باروح و روانش بازی کنی فک میکنی مستقل میشه

اخه عزیزم من خودم بچه ام اول اولویتمه بعد شوهرم فک کنم اکثر مادرا هم اول بچه براشون مهم تر باشه تا شوهر ما خودمون جامون جدا شده بعد بچه چون بچه است یهو ممکنه شب نصفه شب تب کنه متوجه نشی وقتی پیشش نباشی من خودم کنار دخترم میخابم شوهرم تو‌ اتاق تنهاست رابطه ای هم به مشکل نخورده

الان چون وابستگی داره زود بود
میگن ۶ماه چون متوجه نیس الان متوجهه
روانشناس میگه اگه ۶ ب هردلیلی نتونستی ۳سالگی جداکن
منم میخوام امتحان کنم تو ۳ سالگیشون
حالا هم یه شب اینطوری شد شبای دیگه بزار پیشت تا ۳ سالگیش
بعد با شعر و قصه و اینا بهتر جدا میشه

عزیزم تایم جدا کردن کودک و اموزش مستقل چندان اهمیت نداره بلکه روشش مهمه که به روحیه بچه اسیب نزنه
اتفاقا کار خوبی میکنی میخوای جدا بخوابه به نظر من ولی کامل تحقیق کن برای روشت
میتونی با فیلتر آی پی امریکا بری هوش مصنوعی gemini بپرسی یا همین چت جی پی تی
بعضی ها هم دیدم دوره اموزش خواب میزارن ایران که نمیدونم کدوما چه روشی رو گذاشتن
حدود ۱۳ تا روش خواب مختلف هست
من خودم دخترم خیلی وقته اموزش دیده
یه مقدار راجبش تحقیق کن من حالا میتونم پرس و جو کنم برات ببینم این دوره هایی که ایران برگزار میشه کدوم بهترهستن روشش
ولی روش خیلی مهمه باید امادگیشو داشته باشین همه ی اعضای خانواده
همه ی فراز و نشیب ها باید مطالعه بشه و با امادگی انجام بشه
ولی میتونم بگم هیچ ربطی به سنش نداره
الان فقط یه مقداری شاید سخت تر باشه که بازم اون به بچه ربط داره

عزیزم منم تاپیک تو دیدم میخواستم حرفی بزنم ولی گفتم شما مادری و خودت حس ناراحتی زیادی داری که اومدی اینجا درد دل کردی پس من دیگه حرفی نمیزنم خدا نکرده بیشتر ناراحت بشی ولی الان دیدم بازم پیام گذاشتی اومدم بگم شما حق داری و اختیار بچت با خودته قطعا از هرکسی دلسوزتر به بچتی ولی عزیزم باید کارامون با اگاهی و تحقیق باشه اونم نه از یک منبع
دغدغه شما بجاست ولی باید استرس و نگرانی و فشاری که به بچه وارد میشه هم در نظر داشته باشی که به تناسب اون خودت هم دچار تشویش و سردرگمی میشی. به اعتقاد من و تحقیقی که کردم اصلا سن جدا کردن بچه از ۶ماهگی نیست. بله خارجیا( البته الان همونام همچین اعتقادی ندارن)جا انداختن که بااااید ۶ماهگی جدا بشه و... نه همچین چیزی نیست چون بزرگترین اسیب روحی روانی بچه میبینه ولی پنهانه و به مروز نشون میده اونموقع است که میگی بچم چش شده اخه، چرا این رفتارو داره.....نباید فقط این توی ذهنت باشه که باااید بچه از فلان سن مستقل باشه باااایدی وجود نداره عزیزم بچه ها هرکدوم رفتارو شرایط خاص خودشون دارن
اون بشما احتیاج داره حتی با بوی تن شما ارامش میگیره نبود شما برای بچه استرس و نگرانی و ترس از جدایی ایجاد میکنه
جای خواب شما و همسرت درسته که نباید جدا بشه ولی الان شما در قبایل ی موجود کوچک و بی پناه مسئولی و این اذیت شدن ناخواسته اصلا حقش نیست
عزیزم هر چیزی مطمئن باش بموقع خودش پیش میاد و جای نگرانی نیست بچه بموقه راه میره حرف میزنه مستقل میشه از شیر میگیریم از پوشک و.... برای زودتر رسیدن به این موقعیت ها نیاز نیست هم خودمون وبیشتر بچه رو انقد اذیت کنیم
این تجربه من با احترام 🙏🌸

منم یه بار تاپیک گذاشته بودم نوشتم اومدیم اتاق پسرم خوابیدیم امتحان کنیم ببینیم چجور میشه همه ریختن سرم وای چه بی احساس چجور میتونی بچت پیشت نخوابه😂ول کن بابا بیخیال هرآدمی بسته به شرایط زندگیش بچه‌شو بزرگ میکنه

مامان ايلياي عزيز، شما براي پسرت بهترين مادري و هركي خلاف اين گفته از كم عقلي خودشه، از تجربهخودم بخوام برات بگم بار اول شش ماهگي جاي خواب رادمانو جدا كردم اول خودم ميخوابوندمش و ميذاشتمش تو تختش تا صبح بخوابع( شبر شبشم قطع كرده بودم)چند شبم پايين تختش ميخوابيديم ميديدم بچه با تررررس از خواب بيدار ميشه زل ميزنه به سقف اتاق، متوجه شدم امادگيشو نداره، بار ديگه يكسالگي امتحان كردم و ديدم هيچ مشكلي نداشت تا صبح راحت ميخوابيد بعد هم كه بيدار ميشد با سر و صدا منو آگاه ميكرد كه برم پيشش، و الان كه ٩ ماه تمومه تنها ميخوابه و كاااملا عادت كرده، تا اين حد كع صبحها كه از خواب بيدار ميشه خودش منو صدا ميكنه تا برم براش شير ببرم😅دو سه ساعت صبح و بعد از شير خوردن ميارمش پيش خودم بغلش ميكنم بهش احساس امنيت ميدم و باهم ميخوابيم

متنفرم از این آدما که فکر میکنن عقل کلن
مینا جان ناراحت نباش
هر چیزی که فکر میکنی به نفع پسرته انجام بده

من خودم بچم تو اتاقش میخوابه، رو زمین میخابه، تخت رو قبول نمیکنه، مجبورش نکردم تاحالا، تو تایپیک قبلی هم بهت گفتم اولویت روان و ارامش بچه س، فک نکنم بد گفته باشم، شما مادرشی، خودت هر جور صلاح میدونی عمل کن، اینجا گذاشتی، منم نظر خودمو گفتم

عزیزم چرا ناراحت میشی
هممون نظر میدیم بلکه ب راه حلی برسی
وگرن من ب شخصه تا حالا تو هیچ کاری دخالت نکردم یا نگفتم بهتر از بقیه م

من شوهرم بشدت تو خواب صدا داره دخترم اصلا نميتونه بخابه و خابش سبكه بيدارميشه گريه ميكنه
شوهرم رفت تو هال خوابيد
باز با اين حال صداش مياد تو اتاق
بعد٥ونيم گوشيش زنگ ميخوره بيدارميشه دخترم
دخترمو ميخابونم بعد ميرم پيش همسرم هروقت خابيد ميام پيش دخترم

چطوردلت میاد ازالان که بچه بشدت بهت وابسطه است تنهاتواتاق ولش کنی این حرفای روانشناساهم چرت و پرت وفقط به بچه اسیب میزنه مگه ماکه دائم کنارمادرمون میخوابیدیم هیچوقت مستقل نشدیم؟ به وقتش خودمون جداشدیم
همین امشب بچم چندبارخواب بددید توخواب ترسیدبغلش کردم اروم شد حالا همین پسرت یه وقت توخواب بترسه یاخواب بدببینه اگه کنارش نباشی چطورمتوجه میشی؟

خب عزیزم مستقل شدنشو امتحان کردی جواب نگرفتی پس ول کن چون بچت آسیب میبینه گناه داره وقتی کوچیکتر بود باید این کارو میکردی که نکردی الانم یکم دندون رو جیگر بزار تا بزرگترشه بخدا همه مامانا همینن هممون جامون از همسرمون جدا شده ولی چاره چیه ماها بزرگیم درک و فهم داریم ولی بچه ها چیزی نمیفهمن که اونا فقط و فقط مامانشونو میخوان و تمام منم با دوتا دخترام تو اتاق خوابشون میخوابیم شوهرمم تنها تو اتاقمون میخوابه چاره چیه نمیتونم بخاطر عشق بازیو نمیدونم شوهر و اینچزا بچمون دیونه کنم که روزی که بچه دار میشدم باید فکر همه چیو میکردم مادر بودن بخاطر همین سخته دیگه بخدا با اینکه رو زمین پشتم دو تیکه میشه هر روز با درد پشت بیدار میشم ولی بخاطر بچم تحمل میکنم شمام اگه دوست دارید پیش شوهرتون باشید برید پذیرایی یه جورایی نور و کم کنین با پرده تاریک و یه چیزایی خلاصه حل میشه بچتونم دو سه روزه عادت میکنه میخوابه

ما روی زمین میخوابیم چاره چیه یه روزی بزرگ میشن من هم از رخت خواب گذاشتن و جمع کردن خسته شدم ولی میدونم تهش یه سال دیگه تموم میشه و میتونم راحت جداش کنم یه سوال وقتی شب با ناراحتی خوابت ببره اون شب ارامش داری نه نداری پس بچه ات حتما ارامش نداره سعی کن سخت نگیری زود میگذره و بچه ها بزرگ میشن و دلت تنگ این پیشت خوابیدن میشه

عزیزم الان سن مناسب نیست برای جدا کردن اون عادت کرده پیشت بخوابه تو بِغلت پس سعی کن بذاری پیش خودت چون تاثیر میذاره روی روان بچه من جفت پسرام از سن سه سالگی جدا کردم قشنگ باهاشون صحبت میکردم میفهمیدن چی میگم و راحت جدا شدن

من یه تشک دونفره درست کردم همسرم و خودم روی اون میخوابیم دخترمم کنار خودم رو تشک خودش می‌خوابه و دیگه تو تاق رو تخت نمی‌خوابیم من نمیتونم جداش کنم

عزیزم من تایپک قبلی تو خوندم به هیچ وجه جای بچه تو عوض نکن وقتی اینجوری واکنس نشون داده این ترس از جدایی روی روحیه اش اثر میزاره و خیلی مخرب میشه
بهترین زمان جدایی بچه ۳ سالگی الان تو اوج وابستگی هس اگه اینطوری رفتار کنی بعدا دیگه اصلا جدا نمیشه و در کنار ترس تاریکی و..... هم میاره

🤣میخورن ادمو