نشستم اشکام میریزه خانواده شوهرم اصلا زنگم نمیزنند نه هم میان من هفته یباربخاطرشوهرم میرم دوری ودوستی ام شناختمشون همش میگن وظیفه عروسه توویاربارداری کسی ۹ماه حالمو نپرسیددخترم۶ماهشه به شوهرم میگن بچه روبیار اونم دوس داره بهشون نزدیکش کنه ولی من نمیخوام بدون من هنوز کوچکه بره جایی تازه باباش هرچقدناراحتی کردم ورش داشت بردبهش هم میگم من راضی نیستم ببرشم انگارنه انگار هیچ احترامی نداره کارخودشو میکنه لجبازه کینه ای اصلا زن رو مثل نوکر میدونن نه احترام ن....دخترمو برد گفتم این دخترم توعه دخترمن نیس اصلا گوش نکردنگاه نکرد همش‌میترسم دخترم بهشون وابسته بشه منو ول کنه اونا ازمن متنفرن

به نظرمن باشوهرت بحث نکن اول سعی کن شوهرتو بکشی طرف خودت یه مدت وقتی خواست بچه رو ببره خودتم باهاش برو نذار تنها بره به شوهرت بیشتر محبت کن ک کمتر بره سمت اونا

عزیز دلمممم درکت میکنممم ولی اصلااا ناراحت نباش ازاینکه تحویلت نمیگیرن من که کل بارداریم باهام قهربودن تاالانم قهرن و هنوزم پیش بچم نیومدن چون دوران عقد باردارشدم تاپیکامو بخونی متوجه میشی.ولیییی هنوز اجازه ندادم شوهرم بچمو تنهااا ببره پایین پیششون تا دوهفته پیشم نمیزاشتم جایی بچمو ببینن تااینکه از سمت عموی شوهرم ولیمه دعوت شدیم پسرمو تونستن ببینن

نزار ببره بدون تو .
من همیشه به همسرم میگم من مادر این بچم اگه بچم خوبه خودمم خوبم اگه بده خودمم بدم
هرچند اذیت میشی حرف می‌شنویی تنهایی نزار بره

نزار تنهایی دخترت رو ببره ،بگو خودت دوست داری برو ولی منم حق دارم راجب دخترم تصمیم بگیرم دوست ندارم دخترم رو تنهایی ببری .


بااینکه خودتم برو باهاشون یکساعت بشین زود برگرد ،تنهایی نزار دخترت جایی بره ،به خودشون وابسته میکنن دخترت رو