تجربه یه مامان دهه هشتادی با بچه اول و واکسن ۱۸ماهگی🤩البته اینم‌بگم‌بدن با بدن خیلی فرق داره
الان ۳روزه از واکسن میگذره اینم بگم با کلی استرس ایقدر استرس داشتم نزدیک بود تصمیم بگیرم واکسن رو نزنم در این حد بودم ایقدر اینجا از سختی این واکسن گفته بودن ترس برم داشته بود.خلاصه بلند شدم اول همه کارامو کردم که بعد واکسن فقط به دخترم برسم،صبحونه خوردم صبحونه دخترمم اماده کردم از خواب بلندش کردم همه کاراشو کردم بهش صبحانه دادم اب دادم،شیر هم دادم،بعدش یه بتری آبمیوه طبیعی،یه بتری آب معدنی،با مغزیجات برداشتم اول آیت الکرسی خوندم دور سرش دیگه رفتیم کوچه بهداشت رو خودش کامل راه اومد،وقتی رسیدیم چون زود رفتم زودی هم کارمو انجام دادن،خدا خیرش بده آقا تو بهداشتمون هر واکسنی میزد برای دخترم دستش سبک بود اینم خودش زد خیلی موقع تزریق گریه کرد،اما بعدش بهش اب دادم اجیل دادم ساکت شد اوردم خونه بهش غدا دادم بروفن هم دادم اهنگ‌گذاشتیم رقصیدیم،بازی کردیم خوابش برد دیگه همینجوری هر ۴ساعت بهش بروفن دادم،تبشو مرتب چک میکردم ،کم کم هر ۶ساعت دیگه بهش دادم،یه کوچولو درد داشت نمیتونست خوب راه بره اما باهاش بازی کردم یادش میفرت دختر عمشو خیلی دوست داره میبردم پیش اون خوب بود تا شبش یکم تب کرد ،اونم با تب بر پایین اومد اما تا ساعت ۳بالا سرش بودم وقتی دیدم تب نکرد منم خوابیدم باهم خوابیدیم تا ۱۲ وقتی بلند شد دیگه تقریبا تب نداشت یه کوچولو میلنگید🥰دیگه الان خیلی خوب شده یکم درد داره اما خداروشکر این واکسن که به یه غول تبدیل شده بود هم بخیر گذشت انشالله که برای همه بچه ها سبک خوب باشه

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط