دخترم رو از ساعت ۴ گذاشتم خونه مادرشوهرم ک ببینش و باهاش بازی کنه
حالا الان میخوام برم دنبالش ولی میدونم دخترم باز گریه زاری میکنه
اه
اصن نمیدونم چیکارش کنم
انگار من دشمن خونیشم انقد دخترم از من فراریه
حالا وقتی کسی نباشه میچسبه بهمااا

بچه ها هم تنوع رو دوست دارن
حالا ممکنه لباس باشه ، خوراکی یا آدم

همه بچه ها همینن..چشمشون به بقیه ک میوفته مامانشونو فراموش میکنم

خوشبحالت مانلی هیجا نمیمونه اصلاا یه مغازه میره میاد قشنگ معلومه دنبال من میگرده اینجوری ام بده بخدا

پسر من خونه مادرشوهرم دنبال من گریه میکنه و فکر میکنه میخوام بزارمش اونجا و برم مادرشوهرمم میگه وای برو کسیم نخواست نگهت داره برو برو😐😐😐
ولی خونه مامانم و خواهرم که میریم باید به زور گریه بیارمش گریه میکنه فرار میکنه میره تو اتاق که نیاد خونه

احتمالا شما بیشتر بهش گیر میدین و بکن و نکن میگین و باباش باهاش راحت تر برخورد میکنه و بازی میکنه،چون دختر من برعکسه به من بیشتر وابسته اس تا باباش چون شوهرم حساسه مثلا داره بازی میکنه میگه الان دستش کثیف میشه یا الان میفته و...ولی من میزارم کاراشو بکنه تا جایی که به خودش آسیب نزنه.

طبیعیه دختر منم خیلی وقتها این کار رو می‌کنه وقتی خونه ایم برم دستشویی هم گریه می‌کنه و مامان مامانه بذارمش خونه مادرم بای بای می‌کنه

بزار بمونه ۸ برو

دختر منم همینطوریه

از شما فراری نیست عزیزم
درو دیوار خونه برای بچه ها مثل زندانه