ببخشید که اومدم غر یزنم
ولی واقعا جیگرم آتیش میگیره پست های بعضی هاتون و رفتارهاتون با بچه های چند ماهه تون رو می‌خونم.

ببین، این بچه الان کوجیکه الان نمیتونه حرف بزنه الان به تو محتاجه. الان داری بیس و شالوده شخصیتش رو میسازی حس عزت نفس و اعتماد به نفس و سلامت روانش رو براش آجر به آجر میسازی. فکر نکن اگه کار اشتباهی میکنی و پیامدشو نمبینی این کار اشتباهت دود میشه میره هوا. خیلی از مشکلاتی که تو دوره نوجوانی یا نتی بزرگسالی خودمون یا دیگران بهش برخورد کردیم از اضطراب بگیر تا افسردگی تا اعتنادبنفس کم تا گرایش به اعتیاد تا گرایش به دوست بد و کارهای خطرناک تا انجرافات جنسی.... خیلییییییییی هاش ریشه در دوران کودکی به خصوص همین دو سال اول داره. اگه الان کار سخت رو نکنی بعدا دیگه کار سخت تر رو بکنی هم شاید فایده نداشته باشه.
این بچه ها معصومند. مثه یا لوح سفید میمونن. ما داریم روشون مینویسیم یا خط خطی میکنیم. بعدا که بزرگ بشن یه موجود دیگه نمیشن آینه میشن و کارهای خودمون رو بهمون برمیگردونن...
همونقدر که مواظب جسم شون هستین مواظب روانشون هم باشید....🥺😢😢😢

۱۰ پاسخ

حرفای شما درسته عزیزم ولی خیلی از مادرا همسر مهربونی کنارشون نیست
مادر اگه بخواد عشق بده باید عشق هم ببینه
اما خیلی جاها تمام مسئولیت بچه روی دوش مادریه که افسردگی بعد از زایمانشم هنوز درمان نشده و همچنان خلأ عاطفی داره و یه جاهایی کم میاره
مادرا همینجوری عذاب وجدان دارن
منشأ خیلی از این رفتارهایی که شما میگین پدرهای بی مسئولیت هستن

حرفت درست عزیزم ولی اینم در نظر بگیریم که یه مادر بعد زایمان چقد از نظر روحی و جسمی میتونه خسته باشه و جدا از این ها بعضیا شرایط زندگی شونم سخته دست خودشون نیست واقعا وگرنه همه اینجا مادرن و دلسوز

با اینکه یا حرف تون موافقم ولی همیشه از خدا میخوام راه درست خودش به بچم نشون بده اگر هم من کوتاهی و قصوری دارم خودش جبران کنه
یه داستان یکی از اقوام ما که همسری بسیار بداخلاق داشتن در حدی که بچه ها را خیلی کتک میزده و از اونها کار می‌کشیده می‌برده سرکار ولی مادر خیلی ناراحت بوده همیشه از خدا میخواسته خودش بچه هاش حفط کنه یه روز اون مرد توی ماشین ش آتش میگیره و میسوزه و وقتی هم بچه ها بزرگ میشن نه تنها مثل پدرشون نمیشن بلکه که خیلی بهتر میشن و برای زن و بچه شون سنگ تموم میزارن
واقعا اگر بعصی جا کم میاریم و از تربیت بچه مون وا میمونیم لااقل یه دعا که میتونیم در حق بچه مون بکنیم که عاقبت به خیر بشه

گل گفتی عزیزم من خودم بااینکه پسرم شاید از نود درصد بچهای دنیا لجباز تر باشه نه شیر میخوره ن غذا فقططط بالا میاره فقط گریه میکنه شبا ۲-۲/۵ میخابه ۶/۵-۷ پا میشه و و و و… اما تاحالا تو این یکسال یکبارم ن رفتار تندی باهاش داشتم نه زدمش نه سرش داد زدم نه بهش بی محبتی کردم چون ما در قبال اون مسعولیم با خاست ما ب این دنیا اومدن پس ما موظفیم صدمونو براشون بزاریم چ مالی چ روانی

کاش مثالم بزنی از رفتار های اشتباه ک ناخواسته انجامشون ندیم🥲

کاملا حرفت درسته
جالبه یک عده مادر ولی میارن تو کار نمیفهمم چرا میخوان توجیه برای کوتاهیشون بیارن

بارها اینارو گفتم تو تاپیکام ولی متاسفم که دلیل های مسخره ای میارن و خودشون رو قانع میکنن .و حتی برای داد زدن و دعوا کردن با بچه میگن ما حق داریم و اشکال نداره و یا میگن ما افسردگی بعد زایمان داریم عجیبه برام .من خودم تو یه شهر غریبم هیچکس پیشم نیست تک و تنها دارم همه کارهام رو میکنم هیچوقت نیومدم آهو ناله کنم بزای این چیزها بجاش سعی کردم برنامه زندگیم رو جوری بچینم که همه جور وقتی برای بچم بزارم که بعدا نگم ای کاش بیشتر مراقبش بودم

عزیزم چه دوره هایی میبینی اگه دوست داری بگو خیلی ممنونم

چکار هایی نکنیم

دقیقا خیلی باید مراقب رفتارمون باشیم خدابهمون صبوری بده بهتررفتار کنیم چ

سوال های مرتبط

مامان 🤱🏻نیلماه مامان 🤱🏻نیلماه ۱۶ ماهگی
گهواره شده همش مادرایی که مینالن از بچه هاشون!
از بد غذایی هاشون
از بدخوابی هاشون
مامانای عزیز
قوربونتون برم ما همونایی هستیم که مثل خمیر به بچه هامون شکل میدیم
اگر بچه عادت بد غذایی داره واسه اینه که شما عزیزای دلم که کاملا هم به خدا درکتون میکنم ،خسته اید ،بردید(همه مثل همیم)همین شما از ۶‌ماهگی که بچه باید به طعم،بافت و مزه های مختلف آشنا بشه بیشتر به بچه ها فرنی و سرلاک و این چرتو پرتارو میدین! از روش تغذیه مستقل (البته کاملا به صورت اصولی و درست) غافلید،بچه هارو با غذا دوست نمیکنید و بچه فکر میکنید بعد از یه مدت که غذا خوردن یه کار سخته که به خاطر باید پاداش، و دست و جیغ و هورا تحویل بگیره،خیلی از بچه ها به خاطر وسواس همین مامانایی که مدام غر میزنن به خاطر وسواس فکری یا عملی مامانشون اجازه ندارن به غذاشون حتی دست بزنن درنتیجه بچه هم واکنش های آلرژیک و وسواس گونه نشون میده و رابطش با غذا و بافت های مختلف خوب نیس،بعضی مامانا میان همش غذاهای له و شل میدن بعد یکسالگی انتظار دارن اون بچه ی طفل معصوم حالا غذاهای جویدنی راحت و بی دردسر بخوره و رابطش با غذا خوب باشه!!! بچه ها عین لوح سفید میمونن این ماییم که روشون مینویسم حالا بشین ببین چه برنامه ای نوشتی واسش که حالا داری نتیجشو میبنی (
مامان دردونه مامان دردونه ۱۳ ماهگی
این سومین باری که بود که یه بچه همسن بچه خودمو میدیدم که مامانش شاکی بود ازش😶
میگفتن همش میخواد خودش غذا بخوره
میگفتن بچه شر و شیطونیه میخواد به همه چی دست بزنه
میگفتن کار بد زیاد میکنه. همه اسباب بازی هاشو داغون کرده...

ببخشید... خیلی عذرمیخوام ... معذرت ایستیرم
ببخشید که از بچه ها انتظار دارید مثه ربات قابل برنامه ریزی حرف گوش کن باشن
ببخشید این اسباب بازی ها رو برای اهداف دیگه ای تهیه کردید و نمیذارن به هدفتون برسید.
ببخشید که بچه یکساله هستند و مثه شما نمیدونن کلید چیه ایفون چیه ملاقه چیه... فلز چیه چوب چیه سفت چیه زبر چیه...
ببخشید واقعا....

اصلا درک نمیکنم اینجور آدمها. کلا مات و مبهوت میمونم. همه این اقتضای سنشونه. باید اینجوری باشن. باید کنجکاوی کنن، لمس کنن، بچشن، بکوبن...
بچگی های خودتون رو یادتون نیست؟ چقدر به هیجان میومدین وقتی به وسیله جدید میدادن بهتون، یه جای جدید میرفتین؟ بچه ها هم همینن. همه چیز رو برای بار اوله دارن میبنین‌‌ حتی قبلا ام دیده باشن بازم براشون جدیده چون حافظه شون کوتاهه. به جای اینکه اون بالا باشین و به این موجود کوجولو نگاه کنین و از دستش کلافه بشین. بشینن، قدتون رو هم قدش کنین و به چشمهاش وقتی داره یه چیزی رو وارسی میکنه زل بزنین. ما هم باید جشمامون برای زندگی اینجوری برق بزنه ولی یادمون رفته. بچه ها متولد میشن که ما رو دوباره متولد کنن. فرصت دوباره زندگی بهمون بدن.
و فراموش نکنین که این ما بودیم که باعث و بانی به وجود اومدنش شدیم‌. ما!