خانما من نمیدونم چرا اینطوری شدم هفته دیگه زایمانم ولی از لحاظ روحی واقعا داغونم همش درد دارم همش احساس تنهایی میکنم با اینکه دورم شلوغه خیلی خیلی از زایمان میترسم حتی از الان افسردگی لحظه های دونفرمون و گرفتم استرس بچه داری چرا آخه اینطوری شدم😭😭😭

هیچوقت اینو نگو من انقد ادم میشناسم بخاطر ی بچه ۱۰سال هزاران قرص هورمونی خورد ای یو ای کردن ای وی اف کردن پدرشون درومده .خوشال باش بدون این دردسرا باردار شدی و کسی اسم نازا روت نذاشته نی نی ام باید بدنیا بیاد یا سزارین یا طبیعی بلاخره اسارس نداشته باش و ازین دوران لذت ببر

منم جمعه ایشالا سز میشم همین حسای تورو دارم همش میگم بچه دستو پا گیره اون راحتی خواب اینا همش تمومه از ی طرفم خودخوری می کنم که ی وقت خدا ازم ناراحت نشه یا حتی نی نیم نفهمه این حسامو 😐😑😐

قشنگم یه خربزه ای خوردیم که باید پای لرزش بشینیم،هیچ برگشتی هم وجود نداره😭ولی بدون که تنها نیستی،اکثر خانم ها احساسات ضد و نقیضی رو این روزهاشون تجربه میکنن،با اومدن نینی خیلی سختی ها یادمون میره،اگه فقط سختی بود هیچ زنی دوباره بچه نمیاورد،پس انشالله خوبی هاش بچربه🥲البته منم مامان اولی ام و تجربه ای ندارم،حرفا حرفای دل خودم بود

من هرروز گریه میکنم هم بچمو دوست دارم خیلی زیاد هم چون بلافاصله بعد عروسی حامله شدم میگم من اصلا زندگی نکردم چون نامزدیم طولانی بود از لحاظ روانی اصلا آماده نبودم مادر باشم حس غربت بدی دارم