احساس میکنم خیلی مامان دست و پا چلفتی هستم غذا خوب برا دخترم درست نمیکنم نمیدونم چی بزارم براش یه غذا رو داخل دو وعده بهش میدم احساس میکنم اینجوری پیش برم دخترم بدغذا و بی اشتها بار میاد بیشتر شیر بهش مبدم
هرچی میخوام بدم میترسم یکی میگ عدس الان ن حبوبات ن یکی میگه حساسیتی میشه
فلان میوه یبوست میاره شکمش درد میاد منم سردرگم حتا ممانم غذا میزاره هی ایراد میگرم ک خوب نیس براش....
نزدیک دوهفتس اومدم شهرمون از همسرمو و خونم دور شدم خودمو وابسته کردمو وتنهایی میگم نمیتونم و کلافه میشم از خودم بدم میاددد ک اینجور همسرم دوسداره دخترشو بزرگشدنشو ببینه از نزدیک ولی من باحرفام با رفتارام و گریه هام جوریش کردم ک راضی شده ببگه برو شهرستان ک راحت باشی
اینجام ناراحت و گریه ک میخوام برم خونم میرم اونجا هرروز گریه ک من ازیت میشم میخوام برم اونور ب هیچ صراطی مستقیم نیستم ..از خودم بدم میاد هیچوقت ادمی نبودم تواین ۳سال از همسرم خونه و زندگیم دور شم همیشه باهم بودیم هرجامیرفتیم و میومدیم حتی داخل دوران بارداریم خونم بودم چون راحت بودم اونجور ولی از وقتی زایمان کردم همش بهونه احساس میکنم از خونه زندگیم و همسرم دور شدم منی ک حاضر نبودم ی شب ازش دورباشم الان اینجورشدم ... احساس میکنم درحق دخترم دارم بدی میکنم ک از باباش دورش کردم درحقش دارم کوتاهی میکنم ک خیلی بهش نمیرسم تو غذا و بیشتر شیرش میدم؟؟

عزیزممممم انگار من و گفتی....منم دقیقا مثل تو بودم آخه من شوهرم شغلش جوری نیست که صبح بره شب بیاد،ولی من زودتر متوجه شدم که دارم از خونه ام دور میشم سریع دوماه و نیم بود پسرم عادت دادم خودم و به خونه.ولی خیلی سخت بود .در مورد غذا هم نگران نباش قرار نیست بچه ها با غذا سیر بشن آشنا باشند کافیه .اولویت هم فعلا با شیر خودته.بزرگتر که شد یهو دیدی اصن فرنی نخواست غذای سفره خواست

اینم هست

ببخشید دست خطم بده

منم اینجا غریب هستم با خانه خودمون 1000کیلومتر دورم عزیزم.ولی چاره چیه باید زندگی کنیم.حالا من خونه مادرم میرم یک ماه میمونم ناراحتی نداره چون راهمون دوره.بعدشم فاصله با شوهرمون نمی‌گیریم .اصلا همچین فکرها نکن این ایام خونه مادرتی بخودت خراب نکن

اینایی که گفتی افسردگی پس از زایمانه
منم الان نزدیک چهل روزه خونه پدر مادرم هستم و از شوهرم دورم. ناراحت هم هستم که بزرگ شدن بچشو نمی‌بینه ولی خب خودمو اذیت نمیکنم . من قرص میخورم برای افسردگیم .فقط بدون که تمام احساساتی که تجربه میکنی طبیعیه

راستی با دکتر مشورت کن،هرغذای که گفت بده به حرف بقیه گوش نده.

عزیزم نگران نباش همه چی درست میشه این ترس هارو یه مادر داره ولی بهش غلبه کن من هم خیلی سر غذا خوردن دخترم میترسیدم چی بدم چی ندم چند تامتخصص اطفال ک خودشون بچه کوچیک دارن و غذاهایی ک میدن رو دنبال میکنم توی اینستا خیلی با اونا پیشرفت کردم وبلدم چی درست کنم اگر خواستی یه سری چیزا نوشتم برات میفرستم همه هم اجازه داری بدی فقط میکس شده خیلی هم راحته