دوستان خوبه مهریمو کلا ببخشم ولی درعوضش،که بچمو حضانتو دادم به پدرش بچمو میخام به شرطی مهریمو میبخشم که بچم بامن باشه خوبه

بچه بزرگ بشه آخرم میره سمت پدرش،قدر خودتو جوونیتو بدون عمرتو بزاری پای بچه ای که مال کس دیگس آخرم بزاره بره

عزیزم اول به شرایط مالیت نگاه کن که از لحاظ مالی صلاحیت نگهداری بچرو داری؟اگر داری و نیازی ب پول نداری بچت تو رفاه بزرگ میشه پس از هرچی دوست داری بگذر ک بچت پیشت باشه اما اگر شرایط مالی خوبی نداری و پدرش شرایط مالیش اوکیه اجازه بده پیش پدرش بزرگ بشه باور کنید تو مملکت الان اولویت اول اگر سلامت روان پدر و مادر باشه اولویت دوم شرایط اقتصادیه خوبه

تا 7 سالگی ک نمیتونن بچه رو ازت بگیرن

مهرتو که بخشیدی رفت
ما رو چی فرض کردی

المیرا جان منم تو شرایط تو بودم خیلییییی قشنگ درکت میکنم با این وجود ک من یخ زن نشسته بود وسط زندگیم داشت نابودش میکرد ولی دودستی زندگیمو بهش ندادم ب شوهرم گفتم برو هرجا خواستی با هرکیییی ولی من بالا سر بچه هام میمونم بیرونم نمیرم بهش گفتم فکن پرستار گرفتی برای بچه ها ولی منو از بچه هام جدا نکن
خودشم بابت اون رفتار الان پشیمونه خیلیییی
عزیزم غلق شوهرت دست توعه ببین بازبون خوش ببین با چی نرم میشه باهاش صحبت کن حتماااا من جات باشم از پنجره هم شده میرم خونم چون مثل من پشتیبانی نداری

المیرا جان یا بهش پیام بده یا زنگ بزن بگو من و نمیخوای عیب نداره هرجا میخوای برو هرکاری میخوای بکن ولی بچهامو ازم جدا نکن بگو‌گناه این بچه ها چیه این وسط بگو این بارو بخاطر بچه ها بگذر هرچی تو بگی همون مطمعن باش این زیر گوشش پر شده یا یه جایی باهاش قرار بزار رو در رو آروم باهاش صحبت کن

بچه رو بدید پدر اگه تونست نگهداری کنه خو بهتر نتونست قطعا بچه خودش میاد سمت مادر ولی نگهداریشو درنظر بگیر خرج و مخارجشو درنظر بگیر بعد همین بچه نگه چی برام کردی یا کم گذاشتی

بچه پیش مادرش بزرگ بشه بهتره هرکسی یه نظری میده ادم خودشم توهمچین شرایطی قراربگیره هیچ نمیده به پدرش

چه بی منطق
یعنی هرکسی یه ازدواج ناموفق داشت تا ابد از زندگی خودشو محروم کنه !!!!
بچه بزرگ میشه میره سر زندگیش ،اون بنده خدا تا ابد پاسوز و گرفتار بچه باشه

و بچه تا ۹سالگی باید با مادر زندگی کنه شکایت کن خاک توسر مردک بیشرف

خاک برسرتون واقعا طرف حسابم اوناین که طلاق میگیرن با وجود بچه ازدواج میکنن من ۵سال رفتم روانشناس تا یکم آروم شودم الان که پیام می‌نویسم کل بدنم میلرزه

ببین اگه قصد هزانت دخترتو داری خوب ازدواج نکن ازدواج اشتباه با وجود بچه اون بچه خودش نمی‌خواسته به دنیا بیادتو به دنیاش آوردی پس زندگیش با ازدواج مجدد زهر نکن

من بچه طلاقم خوب مادربزرگم هزانت منو وقتی که۶سالم بود گرفت الان من۱۶سالم ازدواج کردم تشکیل خانواده دادم از گل کمتر نمی‌بینم مادر بزرگم همه کار میکنم براش

هیچ مادری نمیتونه بچشو بده حتی تک وضع مالی خوبی نداشته باشع

من اینکارو کردم هفتصدتا سکه بی زبون رو بخشیدم حضانت رو‌گرفتم بعد نتونستم بچه رو‌نگهدارم دادم ب خودش

بنظرم هیچ کاری نکن جز اینکه اگه واقعا میخای جدابشی، فقط به جداشدن فکرکنی. بقیشو بسپار به خدا.
تاپیکاتو که میخوندم اشتباه زیاد کردی، گول خوردی و الان پشیمونی. سر این یکی اصلا کاری نکن که باز گولت بزنن و اگه دادگاهم بخواد رای به حضانت تو بده، باز یه تعهد یا امضای بیجا کارتو خراب کنه. بذار همه چیز روال قانونیش رو طی کنه بعد که رسید به بحث حضانت اگه اونموقع خواستی بچتو نگهداری بعد براش اقدام کن

بازم این مسئله مهمیه به حرفای ما بسنده نکن برو پیش روانشناس تا کاملتر راهنماییت کنه هم از شرایط روانی خودت مطلع میشه هم از سلامت روان همسرت. و هم شرایط دیگرو میسنجه در اخر نظر منطقی تری میده بهت

همون موقع جداییم خیلیا گفتن پا بزار رو دلت بده بره به باباش اینم بچه همونه ولی دلم نیومد چون باباش از اون بی غیرتایی بود که مطئنم بچه رو میفرستاد تن فروشی برای پول درآوردن،چون تو زندگی مشترکمونم بهم میگفت آدم پولدار پیدا کن تیغ بزن خرج زندگیمون کنیم عشقو حال کنیم خیییلی آدم کثیفی بود،اگه ۵۰ درصدم ازش مطمئن بود م که از بچه مراقبت میکنه میزاشتم پیش خودش،چقد اذیت میشم عذاب میکشم یادش میوفتم خیلی سختی کشیدم تو زندگی قبلیم خدا نصیب هیچ کس نکنه😔

چرا میخوای اینکارو کنی ؟