جدیدا اصلا دلم نمیخواد ازخونه بیرون برم نه مهمونی نه تفریح ازبس اینجور جاها با کیان اذیت میشم مدام باید دنبالش باشم بغلش کنم
امروز مامانم زنگ زد گفت دایی هات ناهارمیان اینجا توام بیا گفتم اصلا دلم نمیخواد بیام حداقل توخونه هرچیزخطرناکی باشه جمع میکنم بچم آزاد رو زمین بازی میکنه حالا اگه برم مهمونی هی باید مواظب باشم نره سمت سینی چای وقتی سفره پهن میکنن نره توسفره دست به کارد وچنگال میوه نزنه یعنی پوستم کنده میشه بچمم اذیت میشه
از یه بابت هم ناراحتم چون اون یکی بچم همش توخونه میمونه بخدا کم آوردم نمیدونم به فکر کدوم باشم

بنظرم ک هرچی اینجوری کنی بدتره

حالا من از مامانم دورم اینقدر پسرم تو جمع این یه هفته که اونجا بودیم بهش خوش می‌گذشت نگم برات از وقتی برگشتیم همش بی قراری می‌کنه و بهونه میگیره خودمم اشکم هی در میاد تو رو خدا برو خیلیا آرزوی الانتو دارن پسر منم خیلی شیطونه ولی خب تو این سن همه اینجورن و دلیل نمیشه جایی نبریشون راستی یه پلاستیک اسباب بازی با خودم بود درسته سرگرم نمیشد ولی خودم پا به پاش می‌نشستم که سرگرم شه

منم مثل شمام 😢مامانم ناراحت میشه میگه جرا نمیای بقیه هم مسخره م میکنن

منم کلا تو خونه ام، پوسیدم، آنقدر خسته ام از رنگ صورتم مشخصه، خیلی تنهام، جاییم نمیرم چون فقط خودمو بچه اذیت میشیم

منم وچقدر دارم افسرده میشم🥲

خب برو و از بقیه کمک بگیر
منم دقیقا همینجوریم، با این تفاوت که باید دنبال دوتا بدوم
یا یکیش بچسبه بهم، بدوم دنبال اون یکی
خیلی اذیت میشم ولی میرم مهمونی اگه گاهی پیش بیاد

دقیقامنم عین توام فقط خونه خودم راحتم باهاش جای نمیرم اصلا