بچه ی منم مثل بچه ی شما بود میترسید وابسته یه هفته من و خواهرش دستش رو میگرفتیم این ور اون ور میبردیم تو خونه.بعدش یه شب دیدم خودش از مبل جدا کرد وچند قدم راه رفت دیگه بعدش شروع به راه رفتن کرد نگران نباش خودش میره
بچه با بچه فرق داره.دختر من چهاردست و پاشم دیرتر راه افتاد.الان ایست میکنه به طور مستقل.چند قدمی برمیداره میوفته. حتی یکی از دستامو میگیره باهم کل خونه راه میریم.ولی میترسه تنها بره.چندباری یهو ولش کردم دیدم قشنگ میره. همینکه میفهمه نیستم میوفته. دستاشو بگیر تشویقی تو خونه راه برین. زیاد بزار کنار مبل و میز بگیره وایسه. هرچی ایستادن مستقلش طولانی تر بشه، راه رفتنش راحت تره. اول روی ایستادن مستقل تمرکز کن. تا میتونی بازیهای ایستاده بازی کن.بزار عضلات پاش قوی بشه.وقتی میوفته آه و اوخ نگو.نترسونش.ریلکس بغلش کن با لبخند بگو افتادی؟ عیب نداره بیا باز بازی کنیم. بدونه افتادن چیز بدی نیست. ولی تا میتونی در طول روز و شب بازیها ایستاده بکن.مثلا اسباب بازیهاش رو مبل بچین.بزار ایست کنه. بعد آروم آروم یه دستش وسیله بده ول کنه. بعد کمرش بگیر اون دستشم وسیله بده. بعد خیلی آروم دستتو شل تر کن. اگه دیدی اوکیه ولش کن.اگه افتاد باز لبختد بزن و دوباره تشویق کن
من از نه ماهگی دوتا دستشو میگرفتم راه میبردم خودش دوست داشت بعد دیگه کم کم یاد گرفت یکسال یک ماهگی خودش قدم برداشت البته تا یکسال نیم زمان هست برای راه رفتن نگران نباش
توی رورئک نذاشتی
مامانم میگه ی سوزن که باهاش لباس میدوزیم جلو پاش بشکنی ترسش میشکنه و راه میرع
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.