سلام بچه ها
من یا مامان باردارم که شوهرم تو این مدت بارها برای اینکه مادرش از دستم ناراحته و دایما تحریکش میکنه باهام دعواهای بد میکنه به خانواده ام توهین مینه و بهم دایما استرس میده
کاهی با خودم میگم ای کاش بچه او نبود من با این مرد چکار کنم با این زندگی
حتی دلش به حال بچه ی خودش نمیسوزه
خیلی غمگینم

درخواست دادم قبول کن هروقت دلت گرفت یا مشکلی داشتی میتونیم باهم حرف بزنیم

من سنم کمه ولی خب ای دردا رو کشیدم میفهمم چی میگی

دقیقا منم مشکل تورو دارم یک ساله با مادر شوهرم مشکل دارم و رفت و آمدی باهاش ندارم خونم نمیاد شوهرم خیلی مامانی هس ناراحته هی مامانش تحریکش میکنه اوایل خیلی باهام بحث میکرد سر مامانش بارداری اولم بخاطر مادرش باهام بحث کرد بچه سقط شد بازم کوتاه اومدم ولی دیدم دیگ دارن شورش درمیارن وایسادم تو رو مادرش حرفامو زدم بعدم ول کردم رفتم خونه بابام گفتم یه کلام فقط طلاق وقتی اینجوری هسی من زندگی اینجوری به دردم نمیخوره گوشیمم خاموش کردم پاشد با مادرش و برادرش اومد گفتم من نمیام فقط طلاق میخوام دیگ وایسادن التماس مادرش گفت من دیگ خونت نمیام و کاری ندارم گفتم اگ کوچیک‌ ترین دخالتی تو زندگیم بکنی یا بخاطر تو تو زندگیم بحث بشه آبرو براتون نمیزارم تعهد گرفتم اومدم سر خونه زندگیم شوهرمم حالا خداروشکر بهتر شده دیگ خیلی بحث مامانش تو زندگیم نیس بعضی وقتا ناراحت میشه حرف میزنه ولی دیگ مثل گذشته نیس تو هم سعی کن عذاب خودت ندی برا بچت خوب نیس من سر همی عذاب خودم دادن و ناراحتی بچم سقط شد سعی کن شوهرت بکشی سمت خودت و با حرف زدن و سیاست درستش کنی

میدونم خیییلی سخته
ولی یکم سیاست داشته باش حالا نمیدونم دقیقا مشکلتون چیه باهم
ولی میتونی با جواب تند ندادن، با یه چشم گفتن، یا هرچی چون موضوعات مختلفی هست برا اختلاف
ولی تو اون لحظه کنترل کنی اوضاع رو

من مادرشوهرم اوایل خیلی اذیت میکرد، در صورتی که من اصلا نه جواب میدادم، نه اصلا کاری میکردم
ولی کلا تمام امور زندگی من دست اون بود که چیکار کنه شوهرم کجا بریم نریم یا چی بگیریم برا خونه نگیریم
با همه این اوصاف بازم با من بدرفتاری میکرد
شوهرمم خیلی اون اوایل مامانی بود گوش به حرفش
دیگه من دیدم اینکه بشینم هی ناراحت بشم عذاب بکشم اون بیشتر لذت میبره

هرچی میگفت اون لحظه تأیید میکردم میگفتم اره راست میگه
حق با توعه و خلاصه از این چیزا
و کم کم شوهرمم متوجه اشتباهات خودش شد هرچند خیلی دیر ولی بازم شکر

ولی حداقل چیزی که داشت این مدت آرامش خودم بود
کمتر میرم خونش، اون جا که هستم هرچی میگه میگم اره درسته تأیید میکنم
ولی بعدش کار خودمو میکنم، نه جوری که به اون بی احترامی بشه ها و بخوان تو چشش کنم از لجت این کارو کردم
من کارمو میکنم بعدش که میفهمن دیگه کاری نمیتونن بکنن

شبیه خودشون شو هرکس بهت توهین کرده در مقابلش توام توهین کن اگه هیچی نگی فکر میکنم هیچی نمیدونی

عزیزم با همسرت صحبت کن راضیش کن که برید مشاوره یا روان پزشک
خواهر منم خیلی با خونواده ی همسرش مشکل داشت(البته اونا بچه ندارن)،حتی تا جدایی پیش رفتن، گفتن میخوان طلاق بگیرن
تا اینکه جفتشون رفتن پیشه روان پزشک، خداروشکر الان خیلی زندگیشون خوبه

چقدر بی رحم انشالله خدا نگاه بچت کنه شوهرت تغییر کنه اگه امکانش هست با مادر شوهرت حرف بزن

حق باشماست
اکثرمردا همینن و مادرشون خط قرمزشونه
حالا این وسط اگه براتون مقدور بود سیاستی به خرج بدین و جلوی شوهرتون و مادرش نشون بدین که باهاشون مشکلی ندارین
فقط به خاطر ارامش خودتون و بچه

ببین برا اینکه بینتون دعوا نباشه سعی کن اول با مادرشوهرت آشتی کنی

من تبریز هستم یه مشاور دارم که ۷ ساله پیش میرم و واقعا نایجه خوبی گرفتم
البته بعد پول و وقت تلف کردن برای دوتا مشاور با ایشون آشنا شدم
مشاوره آنلاین هم داره خواستین پیام بدین شماره شونو بدم بهتون

بچت چیه عزیزم
اگه دختر باشه خدا رو شکر کن، چون وقتی دنیا بیاد یک دهنی از باباش سرویس میکنه که توی قصه ها بنویسن

خیلیا شرایط مادر رو درک نمیکنن، تو باید اولویت خودت و بچت باشه ، اگه کسی تحریکش می‌کنه برای دعوا در عوض تو هم میتونی تحریکش کنی به سمت خودت کشیده بشه و آرومش کنی ، حرف بزن و مشکلاتت رو حل کنین با هم

نمیشه برای ارامش خودتون با مادرش اشتی کنین؟؟؟

کاش وقتی میدونستی اینجورییه بچه دار نمیشدی ازش

من خیلی خوب درکت میکنم