چقد حالم بده:ظهری از سرکار اومدم دیدم بچه خواهر شوهرم داره پسرمو میزنه رفتم انچنان عصبی بودم دستشو گرفتم گفتم یه بار دیگه دستت به پسرم بخوره میکشمت انقد بی ادب وبددهنه شروع کرد فحش دادن حالا باباش قهر کرده که چرا به پسرم گفتی بچه اتو نزنه وبهت فحش نده خانواده شوهرمم قهر کردن گفتم به درک من امانت گذاشتمش یه ساعت پرستارش زود رفته گداشتش پیش اینا:اخه چرا انقد باید ببن دوتا نوه تفاوت بزارن

همیشه بزرگترها مقصر هستن دیگه،پدرومادر باشعورش بای حواسشون به بچه شون باشه کوچیک که نبوده به خدا من ازاول تاالان پشت به پشت بچه ام میرم که هم بهش زورنگن وهم اینکه پسرمن به بچه ایی دیگه زور نگه یا همدیگرو نزنن بزرگتر بلید حواسش باشه میگفتین این رسم امانت داری نیست میگفتین اگر یکم دیگه دیر می‌رسیدم بچه من زیر دست وپای بچه شما میخواست بمونه ناراحت که شدن کخ شدن، فدای یه تار موی بچه ات همیشه طرفدار بچه ات باش میگفتی بچه شما بچه است،بچه من بچه نیست میگفتی بچه هرکسی برای پدر ومادرش عزیزه عوض اینکه مادر وپدرش نیستن بیشتر حواستون باشه برای سرگرمی بچه منو کردین کتک خور بچه تون چه قدر مردم ازخود راضی هستن

من همون حد مردم تعین کردم هرکی بخواد بچه من بزنه از خودش بزرگ تره کلی اخم دعوا میکنع
آخرم میگم بی صاحب ک نیس

خوب کردی

خوب کاری کردی منم سر همینا باهاشون دعوا کردم و رابطمو قطع کردم حالا اگه بعدن وقت کردم واست مینویسم سر چی

بچه خواهر شوهرت چن سالشه؟؟؟