خانومایی که میرید سرکار بچه هاتون رو پیش کی میزارید ؟
من سه روز تو هفته میرم دانشگاه وقتی میام خونه دخترم واقعا خیلی اذیت می‌کنه بهونه میگیره و الکی نق میزنه گریه می‌کنه.

حرف دوستمون خوب بود.
یکی از بچه ها مامانش رو با خودش میبرد دانشگاه بچه رو نگا داره وسط تایم کلاس میومد پیشش.
و اینگه جانم بچه ها نمیتونن حرف بزنن یا ابراز احساس کنن. پس نق میزنن یا گریه میکنن. این یعنی ابراز ناراحتی. ابراز دلتنگی. ابراز ترس و نگرانی از وقت هایی کا پیشش نیستی. اخساس ترس از اینکه دوباره بذاریش بری.
بچه نمیدونه که وقتی یه چیزی نیست هنوز وجود داره. فکر میکنه اون از بین میره و دیگه هیچ وقت نیست. در واقع تو هر بار انگار براش میمیری وقتی نیستی.
برای بچه ها زمان مثل ما نمیگذره. یه ساعت ما برای اونا نصف روزه. چهار ساعت ما برای اونا یه هفته است. پس وقتی به گمان خودت سه چهار ساعت رفتی و زود برگشتی برای اون در واقع تو خیلی وقته نبودی‌ وقتی میرسی خونه بغلش کن یا مدت و پیشش بشین و هیچ کاری نکن. تا هر چقدر که احتیاج داره. دیگه نق و گریه اش خیلی کمتر میشه.

عزیزم تا ۲ سالگی بچه که میتونی کلاساتو نری و فقط ازمون هارو بدی ، چرا از این قانون استفاده نمیکنی