چند وقته دلم میخواد این حرفو بزنم
جرعت نمیکنم به کسی بگم از ترس اینکه قضاوتم کنن
یه دختر ۷ساله دارم ، الان که حاملم از اول حس میکردم پسره و کلی تو ذهنم بزرگش کردم و حتی براش اسم گذاشتم
از چهار ماهگی سونو بهم گفت دختره من هنوز تمام وجود و ذهنم نتونسته باور کنه
و مدام و هر روز که به زایمان نزدیک میشم با خودم میگم دوم پسره حتما که اشتباه شده ، و حتی داستان چیدم تو مغزم که آره همه لباسهاش دخترونس ولی من حسرت به دل میمونم تنش کنم و قراره زایع بشم چون حس میکنم بچم پسره
واقعاً از تفکرات خودم خسته شدم و از این امیدی که دارم ،داره بدم میاد

درک می‌کنم منم مادر فوت شده و یه پسر۱۰ ساله دارم
حامله شدم همیشه می گفتم دختره شبیه مامانم هم هست، ولی وقتی ۳ماهگی آزمایش ان آی پی تی دادم و مشخص شده پسره خدا شاهده که بازم اصلا ناراحت نشدم ولی بازم ته دلم دختر رو دوست داشتم.
همه بهم گفتن چرا نرفتی تعیین جنسیت کنی دختر بشه گفتم خدا خواسته دوتا پسر داشته باشم حتما یه خیری هست که این سرنوشتم هست.

الانم خدا شاهده یه تار موهاش رو به دنیا نمیدم💕💕💕

شما هم بزار به دنیا بیاد حال و هوات حتما عوض میشه الکی تو این روزها خود خوری نکن برات ضرر داره❤️

من چی بگم پس خواهر دوتا دختر دارم انومالی بهم گفتن ۱۰۰ درصد پسر ،،سونو وزن ک ۸ ماهگی رفتم گفتن دختره ،،،ولی ناشکری نمیکنم راضیم ب رضای خدا ،میگم خدایا بچم فقط سالم باشه دیگ دختر پسرش واسم مهم نیس

نمیدونم چی بگم فقط میدونم ک حق داری چون من خودم یه دختردارم 5سالشه ودیگ نمیخواستم ک بچه بیارم دوس داشتم دومی حتماپسرباشه چون شوهرم نه برادرداره ونه عمویجورایی میدونستم خیلی دلش میخادوبروی من نمیاره وقتی میخاستم برم سونو مث مرغ سرکنده بودم منی ک اصلااااویارنداشتم ازاسترس تهوع تاصبح مردم تادوبعدازظهرک برم سونو خونه رومیسابیدم دخترمم فرستادم خونه مادرم اصن حوصله هیچی نداشتم بااین ک تحت فشارنبودم ازسمت کسی ولی انگارمرگ وزندگیم شده بودانقدرررراسترس کشیدم تارفتم دکترکه برگشت گفتم مبارک بچتون پسره ینی نفسم دراومدتازه بعدشوهرم یهوزدزیرگریه معلوم شدک تااون موقع بروزنمیداده چقدردوست داره حالا بعدک پسرشدیه دلهره افتاد به جونم خدایانکنه چیزیش باشه واینا خداکنه حالا ک دادی بهم سالم باشه خداییشم هروقت دعامیکردم میگفتم خدایااول سالم باشه بعدپسرباشه اگربه صلاحمه..منم ازقرص دارو رژیم آی وی اف برای پسرشدن خوشم نمیومدگفتم اون خوبه ک خدتخودش بخادبده

با خودت و واقعیت کنار بیا چون این دامن میزنه به افسردگی بعد زایمان

منم دخترم هشت سالشه،اینو خدا خواسته باردارم،همش فکر میکردم پسره،وقتی فهمیدم دختره راستش شوکه شدم ،خیلی هم حرف از اطرافیان و خانواده همسر شنیدم ،اما از وقتی تکوناشو حس کردم خیلی دوستش دارم و برای دیدنش لحظه شماری میکنم

ذهنتو بذار فقط سرسلامتیش♥️ چون سونو هم گاهی اشتباه میشه اما خوب درصد پایینه

حالا من خودم دختر دوس دارم و خداروشکر دختره گفتن ولی بقیه هی میگن پسره هی اول میگفتم پسر بود چیکارکنم🫠اما الان میگم هرچی بود عیب نداره سالم باشه فقط کافیه

صلاحتو بخدا بسپار،عاقبت ب خیریش مهم باشه ن جنسیتش

منم مثل شما یه دختر ۸ساله دارم توی بارداریه دومم هیشکی نگفت که بچت دختر میشه همه میگفتن پسره
منم همش فکر وخیال میکردم که چی قراره بشه...حالا که دنیا اومده فهمیدم خدا بزرگترین نعمتشو داده بهم و هزاران بار شکر میکنم

ایشالا بچه که بدنیا اومد جنسیتش هرچی باشه سالم باشه شمام از این ذهنیت دیگه نجات پیدا میکنی ناراحت نباش بارداری یه چیز عجیبیه نرماله این فکرا خدا حفظشون کنه

کاش ای وی اف میکردی یا تحت نظر دکتر بودی🥲
میتونم درک کنم ک سخته ولی خب نباید بی گدار ب آب میزدی

ان شاالله خداوند فرزند سالمی بهت بده
الان حساسی ،مطمینا بعد ب دنیا اومدنش عاشقش میشی