سلام مامانا من خیلی احساس پوچی میکنم همیشه تو مدرسه و دانشگاه رتبه اول بودم دست بر قضا طوری شد که نتوانستم برم سر کار والانم حرفه ی خاصی ندارم تو این ساعت که بچه ها میرن مدرسه بیشتر دلگیر میشم چند روز پیش تو جلسه اولیا بودیم دیدم همه شاغل تلاش گر و شان اجتماعی بالا
از خودم بدم اومد متاسفانه درس دانشگاهمم طوری بود که شغل آنچنانی برای خانمها نداره خلاصه احساس پوچی میکنم چه کنم ؟ضمنا به پولشم نیاز دارم

خواهر بیا پیش من که مشکل اصلی روحیم همینه انقدر گاهی با شوهرم درین رابطه دردودل میکنم دیوونه ش کردم
منم تو کل فامیل به باهوشی شاگرد اول بودن معروف بود تیزهوشان بودم سه بار المپیاد قصه نویسی ادبیات و زبان مقام اوردم همه بچه‌های فامیل پیش خودم درس میخوندن با معدل بالا از دانشگاه اما ازبس بعداز ازدواج کرختی و سستی و تنبلی کردم نه دوباره درس خوندم نه حرفه ای یاد گرفتم نه چیزی اونهمه پتانسیل دود شد رفت هوا حس بی عرضگی نا کارامدی بیخاصیتی میکنم