سلام مامانا اومدم تجربمو باهاتون ب اشتراک بزارم شاید بدرد کسی خورد.
از نظر من بچه نباید کوچیک باشه و از شیر بگیریش این نظریه منه و تمام عقیده ها برام قابل احترامه.
پسرمو از ده ماهگی از شیر شب گرفتم کم کم و تدریجی اصلا اصلا یهویی از شیر گرفتن یا هرکاری ک باشه رو قبول ندارم همه هم ت کارم دخالت میکردنا تا همین الان ولی اصلا بهشون بها نمیدم چون هیچ کس دلسوزتراز من نیست برا بچم.
کم کم شروع کردم وعده های اصلی شیر رو ب حذف کردن ازجمله عصر ی روز دوروز بچم نق زد ولی بعدش خوب شد، کم کم و تدریجیییی تمام وعده های اصلی رو حذف کردم موند فقط شبانه وقتی بخواد بخوابه ک اونم حذف کردم الان شد هردوز یبار شیر میخوره اونم ت لیوان. البته وقتی خودش سیر باشع دیگه شیر نمیخوره شبا و با این تدریج حس میکنم هم من و هم پسرم اماده از شیر گرفتنش هستیم😅. اینم بگم از ده ماهگی پستونکی شد بخاطر دندوناش ک 13ماهگی گرفتمش ی هفته اذیت شدیم ولی بعدش خوب شد💙

۲ پاسخ

عزیزم پسر من شیر خودمو میخوره، عادیه وقتی میخوام کم کنم یا ندم خیلی گریه کنه و بهانه بگیره؟

منم به روش تدریجی شیر مادر بچم رو قطع کردم و خداروشکر خیلی خوب بود نه بچه اذیت شد نه من /عزیزم تو لیوان چه نوع شیری میخوره ؟خشک یا شیر پاستوریزه

سوال های مرتبط