دخترم ۴سال و ۵ ماهشه .وقتی ۶ ماهش بود مک پریودم عقب افتاده بیبی چک زدم یه هاله کمرنگ مثبت انداخت.از هولم بردم نشون خواهرم دادم گفتم ببین شانس منو مثبت شد بیچاره شدم اونم نه گزاش نه برداشت گف ببرش اونور دوتا دیدم بستمه یعنی دوتا بچه داری بستمه.اخه ازم ۳سال کوچکتره و مجرده الانم.اونموقع بدجور دلم شکست گریه کردم آخه من بچه اولمو با دوا درمون خدا بهم داده بود دخترم اما نه به راحتی باردار شدم.بماند ک اون بیبی چک هم مثبت کاذب بود و چند روز بعدش پریود شدم.تو همون گریه هام گفتم خدا اصلا بهت بچه نده چرا دل میشکنی خیر سرم خاهرمی‌.حالا الان نزدیک دو ساله یائسگی زودرس گرفته منم خیلی ناراحتم براش همش حس بدی دارم خودمو سرزنش میکنم ک چرا گفتم بچه دار نشی.هر چقدرم دعا کردم نذر کردم پریوداش برگرده خبری نیس.چکار کنم ازین همه سرزنش خودم بدجور عذاب وجدان دارم درصورتیکه مطمعنم اون اصلا اون موقع از اون لحن حرف زدنش ناراحت نشد و نخواهد شد

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط