حس میکنم مادر بدییم

از صبح دوست دارم بچه بخوابه به کارم برسم(شغلم تو خونست)
همش دلم میخواد بخوابه بازیینا نمیکنم
نمیخوابه کلافه میشم از کارم کلا میمونم
و در آخر عذاب وجدان خفم میکنه ک چ مادر یدییم

واسش وقت بزار اونم نیاز داره بهت، تا حد امکان اولویتت اول بچت باشه

وایی دقیقا من

منم مثل تو ام
یکم بگذره عادت میکنی میتونی همه چیز و باهم هندل کنی

کارت چیه

منم همش این جوری ام و همش عذاب وجدان میگیرم سر هر چیزی
مثلا دیشب یادم اومد پوشک بچه رو عوض نکردم چند ساعته، چقد عذاب وجدان کشیدم
حس مسخره ایه😕🚶