شبا بعد اینکه دخترم می‌خوابه همش عذاب وجدان میگیرم میگم خدایا ینی تو طول روز تونستم کافی باشم براش نکنه کم گذاشتم نکنه یلحضه ک خیلی خسته شدم اعصبانی شدم تو دلم گفتم کاش بخوابه اصن ی وضعیم دارم داغون میشم با این فکرا همش میترسم همش حس میکنم شکرگذاریشو ب جا نیاوردم اه چمه اصن نمی‌دونم😑😢




فرزندپروری

منم همينم

عزیزم طبیعیه بدون براش بهترین مامان دنیایی من یه دختر پنج ساله دارم که از وقتی دومی اومده خیلی برای اون وقت ندارم و خودش بهم هر روز اینو میگه و من دارم داغون میشم که مامان بدیم شبا که خوابه صورت معصومشون و میبینم میگم از فردا بیشتر براش وقت میذارم ولی باز وقت کمم میارم و غصه میخورم هممون همینه تو طول روز خسته ایم و واقعا هم حق داریم ولی شب شرمنده وعذاب وجدان داریم

منم اینجوریم طبیعیه